Η «Νεαρή Ελληνίδα», έργο που φέρει έντονα τα στοιχεία της μαθητείας του Νικόλαου Βώκου κοντά στον Νικηφόρο Λύτρα, στο Σχολείο των Τεχνών της Αθήνας, πρέπει να φιλοτεχνήθηκε κατά τα τελευταία χρόνια της φοίτησής του, όπως αποδεικνύεται από αντίστοιχα έργα άλλων ζωγράφων που σπούδαζαν στις τάξεις του μεγάλου δασκάλου κατά τη δεκαετία 1871-1880. Στον πίνακα απεικονίζεται μια νεαρή ελληνίδα χωρική, με την τοπική καθημερινή ενδυμασία της, άσπρη μακριά πουκαμίσα, καφέ γιλέκο και φαρδιά μαύρη και κόκκινη ζώνη. Η στάση της είναι σχεδόν μετωπική, το πρόσωπο σκεπτικό, το βλέμμα μελαγχολικό. Και σ’ αυτό το έργο, όπως και σε άλλα αντίστοιχα συμμαθητών του, τα χρώματα με τις ζεστές τονικότητες, είναι αυτά του δασκάλου του Νικηφόρου Λύτρα που με τους ήπιους τόνους τους απαλύνουν τη συναισθηματική ένταση. Δεν είναι όμως μόνον η χρωματική επεξεργασία που συνδέει τον μαθητή με τον δάσκαλο. Είναι προπαντός η προβολή της μεμονωμένης ανθρώπινης μορφής, σ’ ένα σκούρο, συνήθως απροσδιόριστο, φόντο, ενώ δίνεται έμφαση στη φορεσιά, τα αντικείμενα και τα διηγηματικά μοτίβα που τη συνοδεύουν. Παρόλο που στα πλαίσια της ηθογραφικής ζωγραφικής αρχικός στόχος των καλλιτεχνών είναι η καταγραφή μιας συγκεκριμένης στιγμής της καθημερινότητας,, τελικά με την απλότητα και εσωτερική αλήθεια που εκφράζεται το έργο ανταποκρίνεται σε μια ιδέα, η οποία μορφοποιείται με αυτή την εικαστική διατύπωση.
(EL)
1 JPEG
