Μετά την καταστροφή του αρχαϊκού ναού των Αλκμαιωνιδών από σεισμό το 373 π.Χ., έγινε έρανος μεταξύ των ελληνικών πόλεων για την ανέγερση νέου ναού. Η ανέγερση σταμάτησε το 356 π.Χ. και ξανάρχισε μετά το 343/342, για να ολοκληρωθεί τελικά το 334/333 π.Χ., ενώ ο γλυπτός διάκοσμος των αετωμάτων προστέθηκε το 327 π.Χ. Είναι το κτίριο τα ερείπια του οποίου βλέπουμε σήμερα, δημιούργημα των αρχιτεκτόνων Σπίνθαρου, Ξενόδωρου και Αγάθωνα. Πρόκειται για έναν ναό περίπτερο, με 6 επί 15 κίονες, πρόδομο και οπισθόδομο δίστυλους εν παραστάσι. Στέκει πάνω σε κρηπίδα τριών βαθμίδων από τοπικό σκληρό ασβεστόλιθο, ενώ η ανωδομή ήταν από πωρόλιθο. Τα μαρμάρινα αετώματα φιλοτεχνήθηκαν από τους Αθηναίους γλύπτες Πραξία και Ανδροσθένη. Στο ανατολικό αέτωμα απεικονίζονταν ο Απόλλωνας με τις Μούσες και στο δυτικό ο Διόνυσος ανάμεσα στις Θυιάδες (Μαινάδες). Οι μετόπες του πτερού δεν έφεραν γλυπτό διάκοσμο, καθώς εκεί ήταν προσαρμοσμένες χρυσές ή επιχρυσωμένες ασπίδες. Στο άδυτο του ναού γινόταν η χρησμοδότηση από την Πυθία και μόνον οι ιερείς είχαν δικαίωμα πρόσβασης σε αυτό. Για το εσωτερικό του ναού γνωρίζουμε ελάχιστα στοιχεία, κυρίως από αρχαίους συγγραφείς: στους τοίχους του προνάου υπήρχαν χαραγμένα ρητά των επτά σοφών, όπως «γνώθι σαυτόν», «μηδέν άγαν» και το γράμμα Ε. Επίσης, υπήρχε χάλκινη εικόνα του Ομήρου και βωμός του Ποσειδώνα, ενώ στο άδυτο υπήρχε το άγαλμα του θεού και ο ομφαλός.
Το κτίριο υπέστη ζημιές από πυρκαγιά τον 3ο αι. μ.Χ., και αναστηλώθηκε μερικώς από τον αυτοκράτορα Ιουλιανό το 363 μ.Χ. Αργότερα, το κτίριο εγκαταλείφθηκε.
(EL)
After the destruction of the Archaic temple of the Alcmeonids by an earthquake in 373 B.C. the Greek cities raised funds again for the construction of a new temple. The construction stopped in 356 B.C. and began after 343/342, and was finally accomplished in 334/333 B.C., whereas the sculpted decoration of the pediments was added in 327 B.C. The remains of this building we see today in the site of Delphi; it was created by the architects Spintharus, Xenodorus and Agathon. It is a peripteral Doric temple with 6 by 15 columns, while the vestibule and the opisthodomos were distyle in antis. It stands on a crepis consisting of three levels made of local hard limestione, whereas the walls were made of poros stone. The marble pediments were made by the Athenian sculptors Praxias and Androsthenis. On the eastern pediment were depicted Apollo and the Muses and on the western pediment Dionysus among the Thyiads (Maenads). The metopes of the pteron did not bear a sculpted decoration, as golden or gilded shields were attached on them. The adyton of the cella was the space where Pythia pronounced her oracles and only priests were allowed to enter. We know few things about the interior of the temple, mainly by ancient authors: on the walls of the vestibule were carved the “Delphic maxims”, famous slogans by the seven Greek wise philosophers, such as “Know thyself”, “Avoid excess”, as well as the letter E. There was also a bronze statue of Homer and an altar dedicated to Poseidon, whereas In the adyton there was the cult statue of the god and the “omphalos”.
The building suffered damage by fire in the 3rd century AD, and was restored by the emperor Julian in 363 A.D. Later, the building was abandoned.
(EN)
Après la destruction du temple archaïque des Alcméonides par un séisme en 373 BC les villes grecques ont soulevé à nouveau des fonds pour la construction d'un nouveau temple. La construction, arrêtée en 356 av. J.-C., a recommencé après 343/342, et fut finalement accomplie en 334/333 avant J.-C., alors que le décor sculpté des frontons a été ajouté en 327 B.C. C'est les vestiges de ce bâtiment que nous voyons aujourd'hui dans le site de Delphes; il a été créé par les architectes Spinthare, Xenodore et Agathon. Ce est un temple dorique périptère avec 6 par 15 colonnes, tandis que le vestibule et l' opisthodome étaient distyle in antis. Il se dresse sur une crépis composée de trois niveaux en calcaire dur local, tandis que les murs étaient faits de tuf. Les frontons de marbre ont été faites par les sculpteurs athéniens Praxias et Androsthene. Sur le fronton de l'Est ont été représentés Apollon et les Muses et sur le fronton ouest Dionysos parmi les Thyiads (Ménades).
Les métopes du ptéron ne portaient pas une décoration sculptée, étant donné que des boucliers d'or ou dorés ont été attachés sur eux. Le adyton de la cella était l'espace où la Pythie prononçait ses oracles et seuls les prêtres ont été autorisés à y entrer. Nous savons peu de choses sur l'intérieur du temple, principalement par les auteurs anciens: sur les murs du vestibule ont été sculpté les «maximes de Delphes", slogans célèbres par les sept sages grecs, comme «Connais soi-meme", "Evite l'excès" , ainsi que la lettre E. Il y avait aussi une statue en bronze d'Homère et un autel dédié à Poséidon, alors que dans l' adyton il y avait la statue de culte du dieu et le "omphalos".
Le bâtiment a subi des dommages par le feu dans le 3ème siècle après JC, et a été restauré par l'empereur Julien en 363 AD Plus tard, le bâtiment a été abandonné.
(FR)
.jpg){kind=logo}
