Το έργο μιλά για τους ανθρώπους του θεσσαλικού κάμπου που εγκαταλείφθηκαν από την επίσημη πολιτεία στη μοίρα τους, έρμαια της φτώχειας και της αμορφωσιάς τους. Ο παπλωματάς Στρατηλάτης, παλιός πολεμιστής στην Μικρασιατική Καταστροφή, βυθίζεται στη μιζέρια παρασύροντας και την οικογένειά του. Η σύζυγός του Δέσποινα, πιο ρεαλίστρια, παλεύει για μια καλύτερη ζωή και αποφασίζει να παντρέψει την 14χρονη κόρη της, το Χνούδι, με έναν ώριμο έμπορο από τη Θεσσαλονίκη. Το έργο τελειώνει με τη βαθμιαία και οδυνηρή κατάρρευση κάθε ψευδαίσθησης καθώς η οικογένεια οδηγείται στην περιθωριοποίηση και στη διάλυση.'' Το Πανηγύρι'' είναι το ορόσημο που σημαδεύει την έξοδο του ελληνικού θεάτρου από το γκέτο της ηθογραφίας, μέσα στο οποίο είχαμε μείνει αποκλεισμένοι για περισσότερο από εβδομήντα χρόνια. Κανένα άλλο έργο, νεοελληνικό έργο, δεν αποπειράθηκε να μιλήσει για τη μοναξιά, σαν καθοριστικό νόμο της ανθρώπινης ύπαρξης, σε γλώσσα τόσο οικεία, τόσο άμεση, τόσο πειστική. (ΘΟΔΩΡΟΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ, Ταχυδρόμος, 1982). Στο Θεσσαλικό Θέατρο ανέβηκε την Χειμερινή Πέρίοδο (1976). Συνολικά πραγματοποιήθηκαν 45 παραστάσεις, σε 18 χωριά του Κάμπου και την παρακολούθησαν 10.000 θεατές
School
7 JPEG