Φιλοσοφία και Αισθητική αλληλεπιδρούν βρίσκοντας στον γερμανικό ιδεαλισμό την πληρέστερη έκφραση της εγγύτητας τους. Ο φιλόσοφος πρέπει να έχει την ίδια αισθητική δύναμη με τον ποιητή. Τι είναι όμως η σιωπή; Είναι κάτι το οποίο είναι αλλά και συμβαίνει ως αποτέλεσμα εξωτερικών περιορισμών. Η αισθητική μοιράζεται τη σιωπή με τη φιλοσοφία και διάφορα ερωτήματα απορρέουν από μια τέτοια πιθανή σύνδεση καθώς η σιωπή αποκτά έτσι έκφανση μεταφυσική και καθίσταται δημιουργός ή καλύτερα αποκαλυπτήριος δύναμη. Είναι η σιωπή τελικά εκείνη την οποία πρέπει να «ακούσει» ο άνθρωπος προσεκτικά ως αντήχηση μιας μουσικής που δεν μπορεί να ακουσθεί; Ίσως πρέπει να τη συλλάβει ως πρόκληση για την ίδια του την κατανόηση.
(EL)
1 PDF
