use the file or the thumbnail according to the license: CC BY-NC-SA 4.0 Attribution-NonCommercial-ShareAlike
Some aspects of the Aristotelian Doctrine of Cognitive Phantasia
Νιάρχος, Κωνσταντίνος
1. Υπάρχει εισέτι μεταξύ των μελετητών της αριστοτελικής φιλοσοφίας η διαφορά απόψεων περί την ερμηνείαν του προβλήματος της γνωστικής φαντασίας, εν σχέσει πρός την πλατωνικήν θεωρίαν περί της νοητικής δομών της φαντασίας. Ο Αριστοτέλης είναι κατηγορηματικός επί της αρχής ότι η φαντασία είναι μια νοητική λειτουργία συμπεριλαμβάνουσα και αισθητά στοιχεία, πλην των νοητών. Είναι δε προφανές ότι υπό την θεώρησιν αυτήν η φαντασία είναι το αποτέλεσμα της δια της αντιλήψεως αποκτωμένης εμπειρείας εν συνδυασμώ πάντοτε πρός τα. δεδομένα φανταστικού ή του ενδεχομένης φανταστικού. 2. Κατά την έρευνά μας επιχειρείται μια νέα απόπειρα προσεγγίσεως και ερμηνείας της αριστοτελικής διδασκαλίας εις το Περί ψυχής Γ3 κυρίως, αλλά και εις άλλα έργα του Σταγιρίτου, εν συγκριτική αντιπαραθέσει και διαλεκτική σχέσει προς συναφείς πλατωνικός θεωρίας. Ασφαλώς η αναφορά προς τους αλεξανδρινούς σχολιαστάς και υπομνηματιστάς των αριστοτελικών έργων είναι εκ των πραγμάτων επιβεβλημένη. Η έρευνά μας λαμβάνει σοβαρώς υπ΄ όψιν τας λίαν αξιολόγους μελέτας της συγχρόνου βιβλιογραφίας, μάλιστα δε τινές εξ αυτών αποτελούν το θεμέλιον της ερευνητικής προσπάθειάς μας. Έννοιαι ως «φαντασία» και «φαίνεσθαι», καθώς και «φαντασία» και «φάντασμα» αποτελούν την αφετηρία της μελέτης μας, δια να συνεχίσωμεν με τας εννοίας της «φαντασίας-αντιλήψεως», «φαντασίας-νοήσεως» και «φαντασίας-κινήσεως» και να καταλήξωμεν εις την αρχικήν ερεύνησιν περί της «γνωστικής φαντασίας» ως συντελεστού του νοείν και του πράττειν.
Academy of Athens
