Liber XXIII. 1345-1346. Fo 49to, No 488. Οίος δήποτε ήθελε μεταφέρη σίτον εν Βενετία εκ Κρήτης ήτο ελεύθερος, υπό τον όρον να πωλήση τούτον πρός υπέρπυρα 21 τα 100 μουτζούρια. Διατάχθησαν πρός τούτο ο δούξ, οι Σύμβουλοι και οι ρέκτορες Κρήτης, όπως επιτρέπωσι την μεταφοράν επί εγγύησει. 1346, Απριλίου 3, αριθ. εγγράφου 14 (σε περίληψη)

Liber XXIII. 1345-1346. Fo 49to, No 488. Οίος δήποτε ήθελε μεταφέρη σίτον εν Βενετία εκ Κρήτης ήτο ελεύθερος, υπό τον όρον να πωλήση τούτον πρός υπέρπυρα 21 τα 100 μουτζούρια. Διατάχθησαν πρός τούτο ο δούξ, οι Σύμβουλοι και οι ρέκτορες Κρήτης, όπως επιτρέπωσι την μεταφοράν επί εγγύησει. 1346, Απριλίου 3, αριθ. εγγράφου 14 (σε περίληψη)

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Κέντρον Ερεύνης της Ιστορίας του Ελληνικού Δικαίου (ΚΕΙΕΔ)   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-SA 4.0

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή
CC_BY_NC_SA



Liber XXIII. 1345-1346. Fo 49to, No 488. Οίος δήποτε ήθελε μεταφέρη σίτον εν Βενετία εκ Κρήτης ήτο ελεύθερος, υπό τον όρον να πωλήση τούτον πρός υπέρπυρα 21 τα 100 μουτζούρια. Διατάχθησαν πρός τούτο ο δούξ, οι Σύμβουλοι και οι ρέκτορες Κρήτης, όπως επιτρέπωσι την μεταφοράν επί εγγύησει. 1346, Απριλίου 3, αριθ. εγγράφου 14 (σε περίληψη)

Θεοτόκης , Σπυρίδων Μ.

Βλέπε τον πρόλογο της έκδοσης στη Συλλογή Μελέτες Ιστορίας Δικαίου, (Σπυρίδων Μ. Θεοτόκης, Θεσπίσματα της Βενετικής Γερουσίας 1281-1385, (Μνημεία της Ελληνικής Ιστορίας 2, τεύχος 1), Αθήνα 1936, σσ. ια΄-ιη΄). Βλ. σημειώσεις και σχόλια στη σ. 282-283. Βλ. το ευρετήριο των εγγράφων στις σ. 299-329 της έκδοσης.
Απόφαση (θέσπισμα) Κεντρικής Αρχής (Βενετικής Γερουσίας)

Διοικητικά έγγραφα

Αθήνα


1936




Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.