Ο Andre Citroen, έχοντας σαν παράδειγμα τα επιτεύγματα του Henry Ford με το μοντέλο "Τ", εφάρμοσε αντίστοιχες μεθόδους παραγωγής και παρουσίασε το Μάιο του 1919 το Type A. Τρία χρόνια αργότερα ακολούθησε το Type B, με περισσότερα κυβικά στο μοτέρ, που κυκλοφορώντας σε 28 εκδόσεις και παραλλαγές, απετέλεσε τη μεγαλύτερη, μέχρι τότε, επιτυχία του εργοστασίου. Το Μάρτιο του 1933, ο Citroen πιστεύοντας στο μέλλον της μπροστινής κίνησης, προσέλαβε τον Andre Lefebvre, αναθέτοντας του την δημιουργία ενός "επαναστατικού" αυτοκινήτου. Ύστερα από έναν ακριβώς χρόνο δουλειάς, το νέο Citroen με τον κωδικό 7Α ήταν έτοιμο να παρουσιαστεί σε έναν περιορισμένο αριθμό εμπορικών συνεργατών της εταιρίας και ένα μήνα αργότερα στους δημοσιογράφους. Με την επίσημη πλέον ονομασία 11CV, αλλά γνωστό περισσότερο σαν Traction Avant (από την εμπρόσθια κίνηση), λόγω της κατασκευής του, χωρίς την ύπαρξη κάποιου ογκώδους σασί, μπορούσε να είναι χαμηλό και σε συνδυασμό με το σχετικά κεκλιμένο παρμπρίζ, αλλά και τη βαθμιαία κεκλιμένη οροφή, είχε έναν συντελεστή αεροδυναμικής πολύ χαμηλότερο, όχι μόνον από τα προηγούμενα μοντέλα της Citroen, αλλά και από τα περισσότερα αυτοκίνητα εκείνης της εποχής. Ακόμη, η νέα ανάρτηση με την τοποθέτηση ράβδου στρέψης στους εμπρός τροχούς, έδινε στο αυτοκίνητο μεγαλύτερη σταθερότητα και ευελιξία και περισσότερη άνεση στους επιβάτες. Όσον αφορά τον κινητήρα, ήταν 4-κύλινδρος με 1.303 κ.ε., που αργότερα αυξήθηκαν στα 1.529 και στα 1.628, για να φτάσουν τελικά στα 1.911 κ.ε. Παράλληλα είχε κυκλοφορήσει και η "μεγάλη" έκδοση, η 15CV, με τον 6-κύλιδρο κινητήρα των 2.867 κ.ε., που ακολούθησε τη δική της πορεία. Συνολικά κατασκευάστηκαν 530.315 αντίτυπα του 11CV μέχρι το 1957 (η παραγωγή του 15CV σταμάτησε το 1955 με 50.602 αντίτυπα), παραδίδοντας τη θέση του στο επίσης επαναστατικό DS, που ήδη είχε παρουσιαστεί το 1955.
Science Center and Technology Museum (NOESIS)
