Το χαρακτικό, γνωστό επίσης και με τον τίτλο Μάνες, εντάσσεται στην ομώνυμη σειρά, την οποία φιλοτέχνησε η Βάσω Κατράκη (1909 ή 1914-1988) στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και είναι από τα πρώτα της σημαντικά χαρακτικά σε πέτρα μαζί με την ενότητα των ψαράδων. Στη συγκεκριμένη παράσταση εικονίζονται δύο μανάδες που κρατούν τα παιδιά στην αγκαλιά τους: η δεξιά ένα νήπιο που κουρνιάζει χαμηλά στην κοιλιά της και η αριστερή ένα μωρό που τυλίγεται γύρω από το στήθος της. Οι δυο γυναίκες, αποδομένες με τους χαρακτηριστικούς μακριούς λαιμούς και τα μεγάλα, ορθάνοιχτα μάτια, ανακαλούν τη λαϊκή τέχνη και μαρτυρούν επιρροές από τον εξπρεσιονισμό, βρίσκονται δε στο σημείο της υφολογικής μετάβασης της Κατράκη προς μια ολοένα και πιο αφαιρετική, σχηματική αποτύπωση του ανθρώπινου σώματος. Οι μανάδες κοιτάζουν με τρόμο τον ουρανό, ενώ ανάλογη ανησυχία, μαζί με έναν ακατανόητο φόβο, καθρεφτίζονται στο βλέμμα των παιδιών που δεν ξέρουν τι συμβαίνει γύρω τους. Η σύνθεση είχε φιλοτεχνηθεί για τις ανάγκες μιας αφίσας που είχε τίτλο «Οι βόμβες έρχονται στην Ελλάδα», αναφερόταν στις αμερικανικές βάσεις και τις σχέσεις της Ελλάδας με τις ΗΠΑ σε στρατιωτικό πλαίσιο και είχε σαφώς αντιπολεμικό χαρακτήρα. Η Κατράκη, που γεννήθηκε στο Αιτωλικό Μεσολογγίου και σπούδασε χαρακτική στην ΑΣΚΤ, εντάχθηκε από νωρίς στην Αριστερά και το έργο της είχε διαχρονικά έναν κοινωνικό και πολιτικό λόγο, ο οποίος στα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια εμφανίστηκε καλυμμένος πίσω από τις αλληγορίες της μάνας ή εκφράστηκε στο ενδιαφέρον της χαράκτριας για τους απλούς ψαράδες της γενέτειράς της.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
