Ο Δημήτρης Γαλάνης (1879-1966) γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά είχε καταγωγή από την Κύμη Ευβοίας. Αρχικά, σπούδασε στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Πολυτεχνείου (1897-1899) και το 1900 πήγε στο Παρίσι, όπου σπούδασε (1900-1902) κοντά στον Fernand Cormon, στην Ecole des Beaus Arts. Συνεργάστηκε με σημαντικά γαλλικά χιουμοριστικά περιοδικά κάνοντας εικονογραφήσεις και μετά το 1907 άρχισε να ενδιαφέρεται συστηματικότερα για την τέχνη της χαρακτικής, ενώ από το 1918 ξεκίνησε η ενασχόλησή του με την εικονογράφηση βιβλίων. Η συγκεκριμένη ξυλογραφία χρονολογείται στα 1919. Αποτελεί τμήμα της πρώιμης χαρακτικής του δημιουργίας και φανερώνει την τεχνική του δεξιότητα. Ταυτόχρονα, αποκαλύπτει τον πλούτο των επιρροών που δεχόταν ο νεαρός καλλιτέχνης: αφενός από τον κυβισμό, που αποτελούσε τότε στη Γαλλία ένα από τα δυναμικά κινήματα της πρωτοπορίας, και αφετέρου από το παράδειγμα του Σεζάν, με τη χαρακτηριστική, ισορροπημένη σύνθεση και το παιχνίδι των όγκων. Εικονίζεται εδώ μια νεκρή φύση, δηλαδή μια σειρά από απλά, καθημερινά αντικείμενα τοποθετημένα με τυχαίο τρόπο πάνω σε ένα τραπέζι. Στο πρώτο επίπεδο εικονίζονται κάποια φρούτα (μάλλον μήλα) και αριστερά στέκει η κάθετη φόρμα μιας κανάτας. Ένα ζαρωμένο ύφασμα καλύπτει το τραπέζι και μισοσκεπάζει έναν δίσκο στα δεξιά, δημιουργώντας έναν πλούτο επιπέδων, φωτισμένων και σκιασμένων περιοχών. Το σχέδιο είναι απλό. Έμφαση δίνεται στην απόδοση των αντικειμένων με έντονη γεωμετρικότητα (επίδραση από τον Σεζάν), όπως επίσης και στην τεχνική δεξιοτεχνία, στο πλάσιμο των όγκων με μικρές, λεπτές χαράξεις, που μαρτυρούν πως ο Γαλάνης κατέκτησε γρήγορα την απαιτητική γλώσσα της χαρακτικής.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
