Ο συγκεκριμένος πίνακας αποτελεί τυπικό μα και θαυμάσιο δείγμα της καλλιτεχνικής παραγωγής του Ζέπου στις αρχές της δεκαετίας του 1950, μια περίοδο που η ζωγραφική του περνούσε σε μια φάση ωριμότητας αφομοιώνοντας οργανικά τις επιρροές του Κωνσταντίνου Παρθένη σε μια αμιγώς προσωπική γλώσσα. Ο Εμμανουήλ Ζέπος (1905-1995), ζωγράφος και χαράκτης με σημαντικό έργο ιδίως κατά τον Μεσοπόλεμο και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, γεννήθηκε στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας. Σπούδασε στη Σχολή Καλών τεχνών (απόφοιτος 1926) και αργότερα επέστρεψε στη σχολή και μαθήτευσε κοντά στον Κωνσταντίνο Παρθένη, ο οποίος τον επηρέασε ιδιαίτερα. Δεν ήταν τυχαίο το γεγονός πως το 1952 ο Ζέπος ήταν μεταξύ εκείνων των μαθητών του Παρθένη που ίδρυσαν την καλλιτεχνική ομάδα «Το εργαστήρι», για να τιμήσουν τον δάσκαλό τους. Στο Σπίτι, το λιτό αλλά ρεαλιστικό σχέδιο συνδυάζεται με τη επίσης λιτή, συγκρατημένη χρωματική κλίμακα, όπου κυριαρχούν το κίτρινο για τη μάντρα, το ανοιχτό κόκκινο για το σπίτι, το καφέ για τον δρόμο και τα ψυχρά χρώματα στον ουρανό. Η εικόνα –κάποιο πλούσιο σπίτι σε μια γειτονιά της Αθήνας– καλλιεργεί σε γενικές γραμμές μια συγκρατημένη, απαισιόδοξη διάθεση, απόρροια κυρίως της χαμηλής χρωματικής έντασης, του συγκρατημένου ρόλου του φωτός στην εικόνα. Μόνο οι δυο ροδιές, που μόλις διακρίνονται πίσω από την ψηλή μάντρα, δίνουν έναν τόνο αισιοδοξίας, χάρη στους πορτολοκαλοκόκκινους καρπούς τους.
(EL)