Εικονίζεται εδώ ο γιος του ζωγράφου, Μάριος, σε ηλικία δώδεκα ετών, έναν χρόνο πριν από το διαζύγιο των γονιών του. Μέσα σε ένα αφηρημένο φόντο, ο νεαρός στέκει σοβαρός – υπερβολικά σοβαρός για την ηλικία του. Όμως, η σοβαρότητα αυτή είναι συμβατή τόσο με την περίοδο (Κατοχή, Εμφύλιος) όσο, ενδεχομένως, και με τις συνθήκες εντός της οικογενειακής εστίας. Έζησε γεγονότα που τον ανάγκασαν να «μεγαλώσει» πιο γρήγορα. Ο νέος, που φορά πράσινο γιλέκο και λευκό πουκάμισο, έχει κοντά καστανόξανθα μαλλιά και μεγάλα μάτια, που καρφώνουν τον θεατή. Στο πορτρέτο μπορεί κανείς να δει τις μνήμες της μαθητείας του Κωνσταντίνου Παρθένη στον τρόπο που χτίζει ο Σεμερτζίδης το πρόσωπο, στην καθαρότητα των όγκων, στις σχέσεις φωτός και σκιάς. Μπορεί, επίσης, να εντοπίσει την πορεία του ζωγράφου προς μια γλώσσα ρεαλιστική αλλά και μνημειακή, με έμφαση στα καθαρά επίπεδα τα σαφή περιγράμματα. Ο Μάριος Σεμερτζίδης σπούδασε στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 επισκέφτηκε τον πατέρα του στη Ρόδο. Εκεί γνώρισε τη μέλλουσα σύζυγό του, Νίκη. Παντρεύτηκαν και έζησαν μόνιμα στο νησί, μαζί με τις δύο κόρες τους, τη Μαρία και τη Βαλεντίνη. Πέθανε στη Ρόδο το 2006.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
