Η σύνθεση εικονίζει έναν φωτεινό κύκλο τοποθετημένο σε επίπεδη επιφάνεια. Ο Στήβεν Αντωνάκος (1926-2013) από το 1960 εντάσσει σωλήνες φωτισμού νέον στα έργα του, οι οποίοι θα γίνουν ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του. Είναι ένας από τους πρώτους που στράφηκαν στη χρήση αυτού του πρωτοποριακού υλικού δημιουργώντας μη παραστατικά έργα. Το απομάκρυνε από τη χρηστική ή την εμπορική του αξία για να αξιοποιήσει τα εφέ που δημιουργούνται από το φως νέον σε συνδυασμό με τα γεωμετρικά σχήματα (ορθογώνια, κύκλους, τετράγωνα, ελλείψεις). Ο Αντωνάκος έζησε και έδρασε κυρίως στη Νέα Υόρκη, εκεί όπου τη δεκαετία του ’60 οι λυχνίες νέον ήταν συνυφασμένες με τον κόσμο της διαφήμισης. Σταδιακά ενσωμάτωσε στις μινιμαλιστικές συνθέσεις του και άλλο υλικά (μέταλλα, ξύλο). Τα έργα αυτά προκαλούν διάφορους συνειρμούς στους θεατές, συχνά συνδεόμενους με μια αίσθηση πνευματικότητας. Σε αυτό συμβάλλουν και οι τίτλοι των έργων του.
(EL)
.png){kind=logo}
