Το έργο εικονίζει τρεις γυναικείες μορφές σε προφίλ, οι οποίες φορούν πέπλο στο κεφάλι, ενώ τα σώματά τους είναι γυμνά. Ο Γιώργος Γουναρόπουλος (1890-1977) σπούδασε ζωγραφική αρχικά στην Αθήνα και έπειτα έφυγε στο Παρίσι, όπου διέμεινε αρκετά χρόνια και γνώρισε τα ρεύματα της γαλλικής πρωτοπορίας. Απέρριψε τον ακαδημαϊσμό και τον ιμπρεσιονισμό και δημιούργησε ένα προσωπικό ύφος, το οποίο σχετίζεται συχνά με τον σουρεαλισμό λόγω της ονειρικής ατμόσφαιρας και του λυρισμού των έργων του. Σε αυτό συμβάλλει καταλυτικά ο ιδιότυπος φωτισμός που προέρχεται μέσα από το έργο και όχι από κάποια εξωτερική πηγή, καθώς επίσης και η χρωματική παλέτα, η οποία κυμαίνεται σε απαλούς τόνους ροζ, κίτρινους, μπλε. Συχνός πρωταγωνιστής των έργων του είναι η γυναικεία μορφή, η οποία τυλίγεται με συμβολικό ή μυθολογικό περιεχόμενο. Επιρροές δέχτηκε, όμως, και από την αρχαία ελληνική τέχνη και ιδιαίτερα εκείνη των ζωγραφισμένων ληκύθων που φέρουν ως κύριο χαρακτηριστικό τους τη λεπτή γραμμή και την απόδοση της μορφής σε προφίλ. Οι Αρχαϊκές γυναίκες φέρουν όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά του ύφους του Γουναρόπουλου.
(EL)