Ο Γιώργος Βακαλό (Βακαλόπουλος) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1902 και σπούδασε ζωγραφική στο Παρίσι από το 1922 έως το 1928. Έμεινε στη γαλλική πρωτεύουσα μέχρι το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οπότε και εγκαταστάθηκε οριστικά στην Ελλάδα. Εργάστηκε κατά κύριο λόγο ως σκηνογράφος και το 1957 ίδρυσε, μαζί με τον Παναγιώτη Τέτση, τον Φραντζή Φραντζισκάκη και τη σύζυγό του, ποιήτρια και τεχνοκριτικό, Ελένη Βακαλό, την πρώτη σχολή διακοσμητικών τεχνών στην Ελλάδα, τη Σχολή Βακαλό. Κατά την παραμονή του στη Γαλλία ο ζωγράφος ήρθε σε επαφή με τη μοντέρνα τέχνη και ιδίως με το κίνημα του υπερρεαλισμού, που καθόρισε το ύφος του κατά την ελληνική του περίοδο. Ο πίνακας με τίτλο Πουλιά φανερώνει το ενδιαφέρον του καλλιτέχνη για τη σκηνογραφία αλλά και για τη διακοσμητική τέχνη. Εικονίζονται δύο καφέ-λευκά πτηνά μέσα σε έναν κλειστό κήπο –όπως δείχνει το μεταλλικό κιγκλίδωμα στο πρώτο επίπεδο– με λιγοστά δέντρα. Το λιτό σχέδιο, η κυριαρχία της γραμμής έναντι του χρώματος, η έμφαση στα περιγράμματα αλλά και ο παραπληρωματικός ρόλος του χρώματος δίνουν στο σύνολο μια σαφώς διακοσμητική διάθεση. Ωστόσο, οι εναλλαγές μεταξύ των αυστηρών κάθετων στοιχείων (κάγκελα, λαιμοί των πουλιών, κορμοί δέντρων) με τις καμπύλες γραμμές του εδάφους και των λόφων, προσφέρουν στην εικόνα κίνηση και ρυθμό.
(EL)