Μυστικός δείπνος (έργο εμπνευσμένο από τη μεταβυζαντινή τοιχογραφία στον ναό του Αγίου Ιωάννη στο Παραδείσι Ρόδου)

Μυστικός δείπνος (έργο εμπνευσμένο από τη μεταβυζαντινή τοιχογραφία στον ναό του Αγίου Ιωάννη στο Παραδείσι Ρόδου)
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*

1  ψηφιακό αρχείο

basic type logo 1 JPEG

δείτε ή κατεβάστε το ψηφιακό αρχείο
απευθείας από τον ιστότοπο του αποθετηρίου*
χρησιμοποιήστε
το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
Public Domain CC0
Ελεύθερο από Περιορισμούς Πνευματικής Ιδιοκτησίας
CC0



Μυστικός δείπνος (έργο εμπνευσμένο από τη μεταβυζαντινή τοιχογραφία στον ναό του Αγίου Ιωάννη στο Παραδείσι Ρόδου) (EL)

Βάλιας Σεμερτζίδης (EL)

Αν και ο ζωγράφος Βάλιας Σεμερτζίδης είχε λάβει (ανεπιτυχώς) μέρος σε έναν δημόσιο διαγωνισμό για μια βυζαντινή εικόνα του Αγίου Δημητρίου το φθινόπωρο του 1938, είναι γεγονός πως ελάχιστα τον είχε απασχολήσει η βυζαντινή τέχνη σαν ερευνητικό πεδίο. Στα χρόνια της Ρόδου, όμως, είχε την ευκαιρία να μελετήσει κάπως καλύτερα τις μεταβυζαντινές τοιχογραφίες από τις εκκλησίες του νησιού και να εμβαθύνει περισσότερο. Ούτως ή άλλως, η ζωγραφική του γινόταν περισσότερο εξπρεσιονιστική εκείνα τα χρόνια, και ο καλλιτέχνης θα ήταν πιο δεκτικός σε επιρροές από τη λαϊκή και τη βυζαντινή τέχνη. Στη συγκεκριμένη παράσταση μελετά την τοιχογραφία του Μυστικού Δείπνου από την εκκλησία του αγίου Ιωάννη στο Παραδείσι. Στη βυζαντινή ζωγραφική, και αργότερα στην αναγεννησιακή τέχνη, όταν εικονίζεται η συγκεκριμένη σκηνή αποδίδεται η στιγμή που ο Χριστός ανακοινώνει πως κάποιος θα τον προδώσει: «ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν παραδώσει με. καὶ λυπούμενοι σφόδρα ἤρξαντο λέγειν αὐτῷ ἕκαστος αὐτῶν· μήτι ἐγώ εἰμι, Κύριε;» [Ματθ. 26,21-22]. Αυτή την παράσταση απεικόνισε ο βυζαντινός ζωγράφος και την αντέγραψε εδώ ο Σεμερτζίδης. Δεν μπορεί παρά να εντυπωσιάσει ο τρόπος σύνθεσης της εικόνας, η σχηματοποίηση των μαθητών, η σοφία με την οποία ο Σεμερτζίδης μετατρέπει το βυζαντινό πρότυπο σε «δικό του» έργο. Ο Χριστός, μεγαλύτερος σε μέγεθος, καταλαμβάνει την αριστερή πλευρά. Οι μαθητές στέκονται γύρω από το τραπέζι και κάνουν έντονες χειρονομίες, ενώ ένας στα αριστερά εικονίζεται στον τύπο του φιλοσόφου (επίμονο δάνειο που φτάνει πίσω, στην ελληνιστική και τη ρωμαϊκή τέχνη). Περίεργη, ωστόσο, είναι η μορφή του νεαρού Ιωάννη που πέφτει στην αγκαλιά του Ιησού: εδώ, ο αγαπημένος, νεαρός μαθητής, έχει φαλάκρα – μήπως είναι μια αυτοπροσωπογραφία του ζωγράφου που εισβάλλει εκ του πονηρού μέσα στη βιβλική σκηνή; (EL)

ζωγραφική (EL)

τέμπερα σε χαρτί (EL)


100 × 180 εκ. (EL)


1968 (EL)


Πολιτισμός (κουλτούρα) (EL)

Εικόνα

http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/deed.el




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.