Η ξυλογραφία Νεκρή φύση με μπουκάλι είναι ένα από τα πιο γνωστά μεταπολεμικά έργα του χαράκτη και ζωγράφου Ευθύμιου Παπαδημητρίου (1895-1958), έργο που φανερώνει την ωρίμανση του ύφους του κάτω από την επίδραση του ευρωπαϊκού μοντερνισμού και ειδικά του κυβισμού. Ο καλλιτέχνης σπούδασε φυσικές επιστήμες το Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής. Από το 1913 ξεκίνησε να εργάζεται ως γελοιογράφος και από το 1917 άρχισε να δουλεύει ξυλογραφίες. Από το 1922 έως το 1929 έζησε στο Παρίσι όπου έκανε επίσης ελεύθερες σπουδές. Επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολη, το Άγιο Όρος και τον Μιστρά όπου μελέτησε τη βυζαντινή τέχνη. Από τους πλέον δραστήριους και αξιόλογους χαράκτες του Μεσοπολέμου, εκλέχτηκε το 1958 στην έδρα της χαρακτικής στη Σχολή Καλών Τεχνών, μετά τον πρόωρο θάνατο του Κεφαλληνού, αλλά πέθανε λίγους μήνες αργότερα. Στη συγκεκριμένη σύνθεση εικονίζονται ένα ποτήρι και ένα μπουκάλι, δεξιά, καθώς και ένα αχλάδι πάνω σε δίσκο διακοσμημένο με γεωμετρικά σχήματα. Επηρεασμένος ξεκάθαρα από τον κυβισμό, ο Παπαδημητρίου δουλεύει την εικόνα με αφαιρετικό, σχηματοποιημένο σχέδιο, καθαρές φόρμες και διακοσμητική διάθεση (στον δίσκο ή σε άλλες λεπτομέρειες, στο πάνω τμήμα της σκηνής). Η εικόνα ζωντανεύει χάρη στη χρήση του χρώματος, κυριαρχούν ωστόσο παλ τόνοι του γαλάζιου και του ανοιχτού πράσινου.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
