Ο Εμμανουήλ Ζέπος (1905-1995) γεννήθηκε στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας και σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών (απόφοιτος του 1926) με τους Νικόλαο Λύτρα, Σπύρο Βικάτο και Γεώργιο Ιακωβίδη, ενώ παρακολούθησε το εργαστήριο του Κωνσταντίνου Παρθένη, έως το 1932. Ωστόσο, ήταν αυτοδίδακτος σαν χαράκτης. Χαρακτικά του εξέθεσε πρώτη φορά τον Μάρτιο του 1938 στο πλαίσιο της Α΄ Πανελλήνιας Καλλιτεχνικής Έκθεσης και λίγους μήνες αργότερα στην Α΄ Πανελλήνια Έκθεση Χαρακτικής, που φιλοξενήθηκε στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών το διάστημα Δεκεμβρίου 1938 – Ιανουαρίου 1939 ως μέλος της Ομάδας Ελλήνων Ζωγράφων Χαρακτών. Το Κεφάλι εφήβου, που μάλλον είναι μία από τις πρώτες χαρακτικές δοκιμές του Ζέπου, πιθανόν ταυτίζεται με την ξυλογραφία Κεφάλι που είχε παρουσιαστεί και στις δύο αυτές ιστορικές εκθέσεις. Εικονίζεται η προτομή ενός νεαρού. Ο έφηβος αποδίδεται ρεαλιστικά. Το κεφάλι του πλάθεται με καθαρές γραμμές, ενώ οι σκιασμένες περιοχές –ολόκληρη η αριστερή του πλευρά– διαρθρώνονται μέσα από ένα πλέγμα χαράξεων, επάλληλων γραμμών που ακολουθούν τη ροή του προσώπου. Το αποτέλεσμα, με αυτή την αντίθεση φωτός-σκιάς δίνει στο σύνολο μια κάποια δραματικότητα, που ενισχύεται από το έντονο βλέμμα και τα σφιγμένα χείλη του νέου. Μοιάζει σαν να βρίσκεται μπροστά σε μια αποφασιστική στιγμή, και να ζυγίζει την επόμενη κίνησή του. Παρά την απλότητά της, η σύνθεση με τη δύναμή της –ιδίως στην ψυχογραφική απόδοση του νέου– μαγνητίζει τον θεατή.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
