Στη σύνθεση με τίτλο Μητρότητα εικονίζονται μία γυναίκα με τις δυο κόρες της. Καθιστή, συγκρατεί με τα χέρια της μέσα στην αγκαλιά της ένα όρθιο, μικρό κορίτσι, ενώ πίσω από την πλάτη της, ακουμπώντας την στοργικά με το χέρι της στον ώμο στέκεται η μεγαλύτερη κόρη. Οι μορφές, που φαίνεται να κοιτάζουν κάτι που βρίσκεται μακριά και έξω από τη σύνθεση, βρίσκονται μέσα σε ένα απροσδιόριστο εσωτερικό, γεγονός που φανερώνει ότι το ενδιαφέρον του ζωγράφου εξαντλείται αποκλειστικά στις τρεις γυναίκες. Οι τοτεμικές μορφές του Γιώργου Σικελιώτη (1917-1984), έτσι όπως αποδίδονται η μία πίσω από την άλλη, ανακαλούν την ίδια στιγμή την πρώιμη αρχαϊκή κοροπλαστική, την ερυθρόμορφη αγγειογραφία, τις βυζαντινές τοιχογραφίες, τη λαϊκή ξυλογλυπτική και το θέατρο σκιών. Η σχηματοποίηση, ο ναϊβισμός, και πρωτίστως ο εξπρεσιονιστικός χειρισμός των γαιωδών χρωμάτων που αντιδιαστέλλονται με λίγα ψυχρά (μπλε και λευκά), όλα δουλεμένα με τραχιές πινελιές, δημιουργούν τελικά την εντύπωση μιας οικείας, κατακτημένης διαμέσου του παρελθόντος μορφής, η οποία την ίδια στιγμή στέκει άχρονη και σύγχρονη ενώπιον του θεατή. Με τα χοντρά, μαύρα περιγράμματα και την τυποποιημένη έκφραση –που θυμίζει το αρχαϊκό μειδίαμα– οι γυναίκες αυτές προϋποθέτουν την παράδοση και θέτουν εμφατικά το ζήτημα για μια «εθνική τέχνη» που όμως δεν αγνοεί τις κατακτήσεις της ευρωπαϊκής ζωγραφικής του 20ού αιώνα.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG