Ο Γιάννης Σπυρόπουλος εξέθεσε τα Σπίτια της Ύδρας στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο 1957. Μια παραλλαγή του έργου, σε ίδιες σχεδόν διαστάσεις, βρίσκεται στη συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης, στην Αθήνα. Παραμονές της δεκαετίας του 1960 η εργασία του Σπυρόπουλου βρισκόταν ήδη σε δυναμική πορεία προς μια ανεικονική, εξπρεσιονιστική ζωγραφική, κατ’ αναλογία των διεθνών μεταπολεμικών εξελίξεων. Η επιλογή του, λοιπόν, να στείλει στο εξωτερικό έναν πίνακα όχι ακριβώς αφηρημένο, δηλαδή με αναφορές στην οπτική πραγματικότητα, ταυτόχρονα όμως σε συσχέτιση με το ελληνικό τοπίο, ήταν αρκετά τολμηρή, καθώς ισορροπούσε μεταξύ μιας εθνικής και μιας διεθνούς εικαστικής γλώσσας. Ο πίνακας, σύμφωνα με τον τίτλο, απεικονίζει σπίτια από το μικρό νησί του Σαρωνικού. Ουσιαστικά, όμως, η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της Ύδρας δεν αποτελεί παρά αφορμή για ζωγραφικούς πειραματισμούς. Με ένα απλό, εξπρεσιονιστικό και ναΐφ σχέδιο, που αγνοεί συνειδητά τους ακαδημαϊκούς κανόνες, ο ζωγράφος διαμορφώνει τη σύνθεσή του σε επίπεδα καθαρών χρωμάτων που αναπτύσσονται γύρω από ένα συγκεκριμένο αρχιτεκτονικό στοιχείο: μια ξύλινη, δίφυλλη πόρτα που κοσμείται εκατέρωθέν της με λευκούς κίονες και επιστέφεται από ένα αέτωμα με βαθύ μπλε βάθος. Δεξιά, μια λευκή σκάλα συνδέει το έδαφος με κάποια ταράτσα, ενώ μπαλκόνια, παράθυρα, στέγες ίπτανται και κρέμονται μέσα σε φωτεινές ζώνες. Η σύνθεση αναπτύσσεται καθ’ ύφος, γίνεται επίπεδη, πλακάτη και θυμίζει κολλάζ ή ψηφιδωτό. Το σχέδιο συνδυάζεται με ένα εξίσου αδρό χρώμα, που απλώνεται στη ζωγραφική επιφάνεια με γρήγορες πινελιές και εντυπωσιακή ελευθερία. Σύμφωνα με τον κύριο μελετητή του ζωγράφου, τον Γιάννη Παπαϊωάννου, τα Σπίτια της Ύδρας θα πρέπει να χρονολογηθούν στην τέταρτη φάση του έργου του (1951-1955) όπου κυριαρχεί το ελληνικό τοπίο, αποδομένο όμως με απλουστευτική διάθεση, καθώς ο Σπυρόπουλος απομακρύνεται με σιγουριά και αυτοπεποίθηση από την πρότερη, ακαδημαϊκή του έκφραση (της δεκαετίας του 1940). Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 αυτή η πορεία είχε, ουσιαστικά, ολοκληρωθεί και λάμβανε διεθνή αναγνώριση, με τη βράβευση του καλλιτέχνη από την UNESCO στο πλαίσιο της 30ής Μπιενάλε της Βενετίας.
(EL)
.png){kind=logo}
Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου
Νησί
