Το έργο εικονίζει μια νεαρή γυναίκα σε ακαθόριστο χώρο. έχει το κεφάλι στραμμένο ελαφρώς στο πλάι και τα χέρια το ένα πάνω στο άλλο. Ο Γιώργος Γουναρόπουλος (1890-1977) σπούδασε ζωγραφική, αρχικά στην Αθήνα, ενώ έπειτα έφυγε στο Παρίσι, όπου διέμεινε αρκετά χρόνια και γνώρισε τα ρεύματα της γαλλικής πρωτοπορίας. Απέρριψε τον ακαδημαϊσμό και τον ιμπρεσιονισμό και δημιούργησε ένα δικό του ύφος, το οποίο σχετίζεται συχνά με τον σουρεαλισμό λόγω της ονειρικής ατμόσφαιρας και του λυρισμού των έργων του. Σε αυτό συμβάλει καταλυτικά ο ιδιότυπος φωτισμός που προέρχεται μέσα από το έργο και όχι από κάποια εξωτερική πηγή, καθώς επίσης και η χρωματική παλέτα, η οποία κυμαίνεται σε απαλούς τόνους ροζ, κίτρινους, μπλε. Συχνός πρωταγωνιστής των έργων του είναι η γυναικεία μορφή, η οποία τυλίγεται με συμβολικό ή μυθολογικό περιεχόμενο. Επιρροές δέχτηκε, όμως, και από την αρχαία ελληνική τέχνη και ιδιαίτερα εκείνη των ζωγραφισμένων ληκύθων που φέρουν ως κύριο χαρακτηριστικό τους τη λεπτή γραμμή και την απόδοση της μορφής σε προφίλ.
(EL)