Ο ζωγράφος Γιάννης Σπυρόπουλος (1912-1990) παρουσίασε την τελευταία του μεγάλη σειρά έργων, τα Μεταξοτυπικά και χαλκογραφικά πολλαπλά, τον Δεκέμβριο του 1986 στην Αίθουσα Τέχνης Νέες Μορφές. Ακολούθησαν εκθέσεις τη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα, τη Λευκωσία, τη Ρόδο. Επρόκειτο για μια σειρά πρωτότυπων χαρακτικών συνθέσεων που εμπνέονταν από την αφηρημένη ζωγραφική του και είχαν δουλευτεί με έναν συνδυασμό τεχνικών: τη μεταξοτυπική εκτύπωση φωτογραφιών ή αποκομμάτων τύπου, μεγάλες μαύρες ταινίες που παρέπεμπαν στους αφηρημένους πίνακές του, αλλά και μικρές λεπτομέρειες με επίθετο χρώμα. Σε αυτή την ενότητα έργων ανήκει και η Εικόνα Ρ. Η σύνθεση μοιράζεται σε δύο μεγάλες ζώνες: στην κάτω ζώνη κυριαρχεί το μαύρο χρώμα, που ενεργοποιείται από φωτεινές λεπτομέρειες, χαράξεις και ξυσίματα της επιφάνειας. Ωστόσο, το μεγαλύτερο τμήμα της εικόνας (περίπου τα 2/3) καταλαμβάνει η πάνω ζώνη: μια ενιαία μπεζ επιφάνεια που θυμίζει χώμα, σακιά, ενώ διακόπτεται από χαράξεις, γραφισμούς και το παιχνίδι της χειρονομιακής επεμβατικότητας. Γενικότερα, στα έργα του Σπυρόπουλου δεν υπάρχει θέμα. Η ζωγραφική του, μετά από ένα σύντομο πέρασμα από τον εξπρεσιονισμό και την έμφαση στο τοπίο, στη δεκαετία του 1950, στράφηκε περί το 1960 σε μια αφηρημένη έκφραση που αρνούνταν την αναπαράσταση και αντλούσε έμπνευση από το διεθνές κίνημα του αφηρημένου εξπρεσιονισμού.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
