Ψαράδες
see the original item page
in the repository's web site and access the digital file of the item*

1  digital_file

basic type logo 1 JPEG

see or download the digital file
directly from the repository web site*
use
the file or the thumbnail according to the license:
Public Domain CC0
Free of Copyright Restrictions
CC0



Ψαράδες (EL)

Εμμανουήλ Ζέπος (EL)

Το θέμα των ψαράδων είχε απασχολήσει τον Εμμανουήλ Ζέπο (1905-1995) σε πίνακες και χαρακτικά ήδη από τον Μεσοπόλεμο. Αποτελούσε, άλλωστε, δημοφιλές θέμα στους κύκλους των Ελλήνων εικαστικών δημιουργών του Μεσοπολέμου, καθώς συνδεόταν με το στοιχείο της «ελληνικότητας» και τη διαχρονική σύνδεση των κατοίκων των παράλιων περιοχών της χώρας με την αλιεία, αλλά και με τις σοσιαλιστικές αντιλήψεις που εστίαζαν στην απεικόνιση της εργασίας, ενίοτε μέσα από ένα εξιδανικευτικό πλαίσιο. Η συγκεκριμένη σύνθεση του Ζέπου θα πρέπει να ταυτιστεί με τον πίνακα Ψαράδες Νο 1, που είχε εκτεθεί στην Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση του 1960. Εδώ ο ζωγράφος υιοθετεί μία σαφώς ιδεατή –και μάλλον συμβολική– απεικόνιση της αλιείας, απομακρυνόμενος από τον ρεαλισμό. Διότι στη σύνθεση, που αναπτύσσεται με βάση τον κατά μήκος άξονα, εικονίζονται στο πρώτο επίπεδο αριστερά, μια γυναίκα που κρατά ένα κοφίνι, δίπλα της δύο άντρες, ο ένας με κοφίνι και ο άλλος με καλάμι, και δεξιά τρεις άλλοι, που τραβούν από την ακτή ένα δίχτυ γεμάτο με αλιεύματα. Τον ζωγράφο ενδιαφέρει δηλαδή η συμβολική απεικόνιση της αλιείας και η σύνδεσή της με την καθημερινότητα του θαλασσινού, και όχι η ρεαλιστική απόδοση του ψαρέματος (αφού τα δίχτυα ρίχνονται στα βαθιά, όχι παραθαλάσσια). Οι απρόσωπες μορφές του, που θυμίζουν εκείνες του Εγγονόπουλου, μοιάζουν με κούκλες. Οι κινήσεις είναι στατικές, ξύλινες και το σχέδιο αφαιρετικό και σχηματοποιημένο. Το χρώμα είναι πλούσιο. Μια ποικιλία τόνων δίνει ένταση στο πρώτο επίπεδο, το ξερό τοπίο στο βάθος, όμως, περιορίζεται σε μπεζ και ψυχρά μπλε. Ο Ζέπος (1905-1995) είχε γεννηθεί στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τους Νικόλαο Λύτρα, Σπύρο Βικάτο και Γεώργιο Ιακωβίδη (απόφοιτος του 1926). Αργότερα, επέστρεψε στη Σχολή και παρακολούθησε το εργαστήριο του Κωνσταντίνου Παρθένη, έως το 1932. Ζωγράφος και χαράκτης, έχει να επιδείξει πλούσιο και σημαντικό έργο ιδίως κατά τον Μεσοπόλεμο και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Ο συγκεκριμένος πίνακας είναι από την ώριμη περίοδο του και εντάσσεται στο πλαίσιο της «αναζήτησης της ελληνικότητας» την οποία συνδέει εδώ με κατακτήσεις του ευρωπαϊκού μοντερνισμού. (EL)

ζωγραφική (EL)

ελαιογραφία σε καμβά (EL)

58 × 111,8 εκ. (EL)


1960 (EL)


Πολιτισμός (κουλτούρα) (EL)

Image

http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/deed.el




*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)