Ο Εμμανουήλ Ζέπος (1905-1995) εξέθεσε τον πίνακα με τίτλο Χωρική της Ρόδου στην Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση του 1952, στο Ζάππειο Μέγαρο. Εικονίζεται μια νέα με παραδοσιακή ενδυμασία και μαντήλι να σκεπάζει το κεφάλι της. Η νέα αποδίδεται με σκληρό, αντιρεαλιστικό σχέδιο και έμφαση στο καθαρό περίγραμμα, που ορίζει με σαφήνεια τα όρια των επιμέρους σχημάτων. Η διάθεση του ζωγράφου για απλοποίηση της φόρμας, συνδέει τη μορφή του με τη λαϊκή τέχνη αλλά και την αρχαία αγγειογραφία. Αντίθετα, η ψυχρή χρωματική κλίμακα, με τα λιγοστά θερμά χρώματα να περιορίζονται ουσιαστικά στο πρόσωπο, παραπέμπει στον Παρθένη αλλά και στον κυβισμό (ιδίως έτσι όπως αποδίδεται το αφηρημένο, γαλαζοπράσινο φόντο, όπου διαβάζεται και η επιγραφή ΡΟΔΟS). Ο ζωγράφος ενδιαφέρεται εδώ όχι να φιλοτεχνήσει το πορτρέτο μιας συγκεκριμένης κοπέλας αλλά να δώσει τον ιδεατό τύπο της Ροδίτισσας, που με την παραδοσιακή της ενδυμασία αλλά και την αδιαπραγμάτευτη ομορφιά της, αντιπροσωπεύει μια άλλη εκδοχή του «εθνικού» στο πλαίσιο της εικαστικής δημιουργίας. Ο Ζέπος γεννήθηκε στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας και σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους αρχικά τον Νικόλαο Λύτρα, τον Σπύρο Βικάτο και τον Γεώργιο Ιακωβίδη (απόφοιτος του 1926). Αργότερα, επέστρεψε στη Σχολή και παρακολούθησε το εργαστήριο του Κωνσταντίνου Παρθένη, έως το 1932. Η μαθητεία του κοντά στον τελευταίο στάθηκε καθοριστική για τη μετέπειτα δημιουργία του. Ο Ζέπος έδωσε σημαντικό εικαστικό έργο, τόσο στη ζωγραφική όσο και στη χαρακτική, κατά τον Μεσοπόλεμο αλλά και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια.
(EL)
Island
.png){kind=logo}
1 JPEG
