Ο χαράκτης Νικόλαος Βεντούρας (1899-1990) γεννήθηκε στην Κέρκυρα, όπου και πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του. Όταν ήταν νέος, έκανε μαθήματα χημείας στο Πανεπιστήμιο και κάποια μαθήματα υδατογραφίας κοντά στον Άγγελο Γιαλλινά. Με τη χαρακτική ξεκίνησε να ασχολείται περί το 1932 και ήταν αυτοδίδακτος, έκανε δε την πρώτη του εμφάνιση σε έκθεση στην Πανελλήνια του 1948 με οκτώ τυπώματα (τρεις ξυλογραφίες και πέντε χαλκογραφίες). Κατά κύριο λόγο ασχολήθηκε με τη χαλκογραφία και τη λιθογραφία, ενώ τον απασχόλησαν δύο θεματικές: η Κέρκυρα (η πόλη αλλά και το τοπίο του νησιού) και τα καράβια. Η χαλκογραφία με τίτλο Τοπίο θα πρέπει να χρονολογηθεί στη δεκαετία του 1950, μία περίοδο κατά την οποία ο Βεντούρας διαμορφώνει το χαρακτηριστικό εξπρεσιονιστικό ύφος του, με τη σχηματική απεικόνιση του τοπίου και τη χρήση γρήγορων, νευρικών χαράξεων που αποδίδουν τη μετάβαση από το φως στη σκιά ή και τον όγκο. Τα στοιχεία αυτά μπορεί να εντοπίσει κανείς και στο συγκεκριμένο χαρακτικό. Εικονίζεται μια γωνιά της Κέρκυρας με έναν δρόμο στο πρώτο επίπεδο και ένα δέντρο περίπου στο μέσον της παράστασης. Πιο πίσω, αριστερά, διακρίνονται κάποια κτήρια. Όλο το χαρακτικό, όμως, είναι δουλεμένο με ταχύτητα, με λιτά μέσα και έμφαση στην εξπρεσιονιστική γραφή, η οποία γίνεται εντονότερη και από την επιλογή της τεχνικής της χαλκογραφίας.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
