Ο Γιώργος Βακαλό (Βακαλόπουλος, 1902-1991) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε ζωγραφική στο Παρίσι από το 1922 έως το 1928, και κατόπιν έζησε εκεί μέχρι το 1939. Λόγω του Πολέμου, επέστρεψε στην Ελλάδα όπου και εργάστηκε ως σκηνογράφος. Η ζωγραφική του Βακαλό, αλλά και η σκηνογραφία του, επηρεάστηκε κατά κύριο λόγο από τον υπερρεαλισμό, κίνημα που γνώρισε κατά την παραμονή του στη Γαλλία. Η επίδραση αυτή παρέμεινε έντονη έως και τη δεκαετία του ’50, όμως περί το 1960 στράφηκε προς την αφηρημένη ζωγραφική. Η παράσταση Όστρακα και Ψάρια παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με τα Πουλιά (επίσης στη συλλογή του Μουσείου), δεδομένου μάλιστα ότι τα δύο έργα είναι σχεδόν σύγχρονα. Στον συγκεκριμένο πίνακα εικονίζεται ο βυθός της θάλασσας. Στο πρώτο επίπεδο έχουμε τη σχηματική απόδοση του βυθού, με τα φύκια, τα βότσαλα και ιδίως μια σειρά από θαλάσσια όστρακα. Η ποικιλία των σχημάτων τους δίνει ζωντάνια στον πίνακα, ενώ η ακινησία τους αντιδιαστέλλεται με την επαναλαμβανόμενη κίνηση των τριών ψαριών, πάνω αριστερά. Ο Βακαλό υιοθετεί για την απόδοση του φόντου συνθετικές λύσεις που παραπέμπουν στη γεωμετρική αφαίρεση, μια επιλογή στα όρια του ευφυολογήματος και με φανερή διάθεση διακοσμητικότητας. Αυτή η διακοσμητική διάθεση επιβάλλεται, τελικά, στον θεατή, όσο εκείνος παρατηρεί την ιδιότυπη απόδοση του υποθαλάσσιου κόσμου.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
