Το Κεφάλι αλόγου μαζί με τον Μεγάλο ταύρο, που ανήκει επίσης στη συλλογή του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου, είναι δύο εξαιρετικά χαρακτικά του Γιάννη Κεφαλληνού (1893-1957) που τεκμηριώνουν το ενδιαφέρον του για την απεικόνιση ζώων, ένα θέμα γνωστό και ως «ζωογραφία». Ο χαράκτης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια και σπούδασε χαρακτική στο Παρίσι, ενώ από το 1930 έζησε στην Ελλάδα. Το 1931 εκλέχτηκε καθηγητής στην έδρα της χαρακτικής στην ΑΣΚΤ και συνέβαλε καίρια με τη διδασκαλία και το έργο του στην ανάπτυξη της ελληνικής χαρακτικής κατά τον Μεσοπόλεμο. Το Κεφάλι αλόγου αποτελεί ένα από τα γνωστότερα χαρακτικά του και εντυπωσιάζει τον θεατή με τον τρόπο εκτέλεσής του που θυμίζει περισσότερο σχέδιο με σινική μελάνι παρά χαρακτικό. Πιο συγκεκριμένα, εικονίζεται το μπροστινό τμήμα ενός αλόγου και συγκεκριμένα η κεφαλή του, ο λαιμός και τμήμα του κορμού του. Το ασπρόμαυρο τύπωμα έχει φιλοτεχνηθεί με την τεχνική της ξυλογραφίας σε όρθιο ξύλο, δηλαδή ξύλο που έχει κοπεί εγκάρσια από τον κορμό του δέντρου και κατά συνέπεια είναι πιο σκληρό. Η σκληρότητα του ξύλου επιτρέπει στον χαράκτη να δώσει μεγαλύτερη λεπτομέρεια στη χάραξή του. Εδώ, ο Κεφαλληνός δουλεύει δίνοντας έμφαση στην αντίθεση φωτός σκιάς αλλά και στην ήπια μετάβαση των τόνων από το λευκό του χαρτιού έως το σκούρο μαύρο της εκτυπωτικής μελάνης. Όλη η ενδιάμεση τονική κλίμακα επιτυγχάνεται με τη χρήση λεπτών, επάλληλων χαράξεων (ενδεικτική είναι η απόδοση του λαιμού του ζώου) που όμως πλάθουν με ψευδαισθητική ρευστότητα τα μεγάλα επίπεδα φωτός και σκιάς. Το άλογο είναι μία επίδειξη ικανοτήτων από πλευράς Κεφαλληνού. Ο ίδιος εκτιμούσε ότι το συγκεκριμένο έργο που το εξέθεσε τόσο στην Πανελλήνια Έκθεση του 1939 όσο και σε εκείνη του 1948.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG