Η Λέλα Πασχάλη (1914-1977) φιλοτέχνησε τη συγκεκριμένη χαλκογραφία το 1955. Πρόκειται για μία άποψη της Αθήνας πιθανότατα από τον λόφο του Στρέφη. Στο πρώτο επίπεδο εικονίζονται τα τελευταία σπίτια της πόλης, μικροί δρόμοι με διαβάτες και αριστερά λίγα πεύκα και παιδιά που παίζουν. Πίσω από τα δέντρα ορθώνεται ένας απότομος ορεινός όγκος, μια ιδιότυπη μεταγραφή του Λυκαβηττού. Στο βάθος, πάνω από την αχανή πόλη υψώνεται η Ακρόπολη, ενώ το βλέμμα φτάνει μακριά, έως τη θάλασσα. Η Πασχάλη σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ (1934-1938) με δάσκαλο τον Κωνσταντίνο Παρθένη και διδάχθηκε τη χαρακτική κοντά στον Tavy Notton. Από το 1946 έζησε στη Γαλλία, όπου συνέχισε τις σπουδές στη χαρακτική (1946-1949), στην Ecole des Beaux Arts του Παρισιού. Ασχολήθηκε κατά κύριο λόγο με τη χαλκογραφία, την οποία δούλεψε με καθαρό σχέδιο και λεπτή γραμμή. Τα στοιχεία αυτά είναι εμφανή στην απεικόνιση της Αθήνας, μιας σύνθεσης που επιβάλλεται στον θεατή χάρη στη μαλακή μετάβαση των επιπέδων: από τις πλαγιές του λόφου, μπροστά, στα σπίτια, τον Ιερό Βράχο και εντέλει τη ζώνη της θάλασσας, καθώς η Πασχάλη μεταγράφει τους όγκους του τοπίου όχι ρεαλιστικά αλλά επιδιώκοντας μια ισορροπημένη ανασύνθεσή τους.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
