Μπροστά από το ανοιχτό παράθυρο κάθονται, με τη πλάτη στραμμένη προς τον θεατή, δυο νεαρά κορίτσια κοιτάζοντας έξω, προς την πόλη. Το εσωτερικό του σπιτιού είναι λιτό, μόνο μια ανθοστήλη με ένα βάζο διακρίνεται στα αριστερά, σε μια σύνθεση που επιβάλλεται με την απλότητά της. Ο ζωγράφος χρησιμοποιεί δυνατά, μαύρα περιγράμματα, γενικευτικό σχέδιο που αναδεικνύει βασικές φόρμες και γεωμετρικά σχήματα, πλατιές, σίγουρες πινελιές που πλάθουν μεγάλες, ενιαίες επιφάνειες. Ο Ορέστης Κανέλλης (1910-1979) γεννήθηκε στη Σμύρνη αλλά μετά την Καταστροφή έζησε στη Μυτιλήνη. Ο πατέρας του ήταν γιατρός και τον προόριζε για το ίδιο επάγγελμα, όμως γρήγορα εγκατέλειψε τις σπουδές του προκειμένου να ασχοληθεί με τη ζωγραφική. Την περίοδο 1929-1930 βρέθηκε για ελεύθερες σπουδές στο Παρίσι, όπου ήρθε σε επαφή με τη σύγχρονή του γαλλική τέχνη. Κατά τον Μεσοπόλεμο και την πρώτη μεταπολεμική δεκαετία, μετά από μια σύντομη εξπρεσιονιστική και κυβοφουτουριστική περίοδο, ο Κανέλλης υιοθέτησε ένα ρεαλιστικό ύφος που απηχούσε επιρροές από τη ζωγραφική του Αντρέ Ντεραίν και του Δημήτρη Γαλάνη. Όμως, ο προοδευτικός στις αντιλήψεις του Κανέλλης ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 στράφηκε σε ένα προσωπικό στυλ: πιο αφαιρετικό, με έμφαση στο ουσιώδες και απαλοιφή των δευτερευόντων λεπτομερειών. Από αυτή την περίοδο προέρχεται και ο Ρεμβασμός, που είναι αναμφίβολα είναι από τα τυπικότερα δείγματα της ζωγραφικής του από αυτά τα χρόνια.
(EL)