Ο Γεώργιος Μόσχος (1906-1990) είχε εκθέσει το συγκεκριμένο χαρακτικό στην α΄ έκθεση της Ομάδας Στάθμη, στο Ζάππειο Μέγαρο, τον Μάιο του 1950, καθώς και στην Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση του 1987, που πραγματοποιήθηκε στους χώρους του Οργανισμού Λιμένος Πειραιά. Αυτό το γεγονός φανερώνει τη σημασία που έδινε ο καλλιτέχνης στο συγκεκριμένο έργο του, που αποτελεί ακόμη και σήμερα μία από τις πιο γνωστές και ταυτόχρονα πιο γοητευτικές συνθέσεις του. Εικονίζεται ένα παραδοσιακό κυκλαδίτικο χωριό, και συγκεκριμένα ο Πύργος Τήνου, αρμονικά ενταγμένο μέσα στο ξερό τοπίο. Πίσω από τα γεωμετρικά, λευκά σπίτια που αρθρώνονται σαν μια κυβιστική σύνθεση σε διάφορες γωνίες, υψώνεται ο σκουρόχρωμος λόφος τον οποίο επιστέφουν τέσσερις ανεμόμυλοι. Το γραφικό τοπίο, που διανθίζεται από πλήθος επιμέρους λεπτομέρειες (όπως τον αγωγιάτη κάτω δεξιά ή την πέτρινη μάντρα κάτω αριστερά) αποδίδεται με απλό αλλά εντυπωσιακό στην ακρίβειά του σχέδιο, με ισορροπημένες αντιθέσεις μεταξύ φωτεινών και σκοτεινών περιοχών και, κυρίως, με ακρίβεια που προδίδει την τεχνική μαεστρία του χαράκτη. Ο Μόσχος, που γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη, σπούδασε στην ΑΣΚΤ (1928-1935), ζωγραφική με δάσκαλο τον Κωνσταντίνο Παρθένη και χαρακτική κοντά στον Γιάννη Κεφαλληνό. Το 1937 βρέθηκε στο Παρίσι για ελεύθερες σπουδές, όπου ήρθε σε επαφή με τα κινήματα του μοντερνισμού. Υπήρξε ένας από τους εξέχοντες ζωγράφους-χαράκτες ήδη από τη δεκαετία του 1930, που εντάχθηκε στο κίνημα της «επιστροφής στην παράδοση» υιοθετώντας στο ύφος του επιρροές από τη βυζαντινή και τη λαϊκή τέχνη. Τα στοιχεία αυτά, άλλωστε, εντοπίζονται και στη συγκεκριμένη σύνθεση.
(EL)
Populated place
.png){kind=logo}
1 JPEG
