Το Διδασκαλείο Κρήτης στο Ηράκλειο είχε στην κατοχή του πλήθος εποπτικών διδακτικών μέσων (εποπτικό υλικό και σχολικός εξοπλισμός) που χρησιμοποιούνταν κατά την εκπαιδευτική λειτουργία του. Τα μέσα αυτά αποτελούσαν ένα σημαντικό μέρος της κινητής περιουσίας του ιδρύματος, όπως προκύπτει και από την υπηρεσιακή αλληλογραφία του Διδασκαλείου. Το υλικό και ο εξοπλισμός αυτός διακρίνονται στις ακόλουθες κατηγορίες: α. Σχολικές Εικόνες. β. Σχολικοί Χάρτες. γ. Κεντήματα Διδασκαλείου. δ. Σχολικά έπιπλα. ε. Ποικίλα Αντικείμενα συλλογών και σχολικού εξοπλισμού. στ. Φωτογραφίες μαθητών / τριών και διδακτικού προσωπικού. στ. Εποπτικό υλικό μαθημάτων φυσικών επιστημών. ζ. Γραφική ύλη.
Το Διδασκαλείο Κρήτης διέθετε πλήθος σχολικών αντικειμένων, ένα από τα οποία ήταν η ραπτομηχανή. Τα Οικοκυρικά (σύμφωνα με τα Ωρολόγια Προγράμματα για τα Τριτάξια και Πεντατάξια Διδασκαλεία, το 1914 και 1929 αντίστοιχα) ήταν το μάθημα μέσα από το οποίο οι σπουδάστριες του Διδασκαλείου θα αποκτούσαν τις βασικές γνώσεις για να γίνουν καλές νοικοκυρές. Ραπτική, Πλεκτική και Ποικιλτική, αποτελούσαν επίσης μαθήματα που συμπλήρωναν τη γυναικεία εκπαίδευση και τόνιζαν τον έμφυλο χαρακτήρα της. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται και από τον συντάκτη του Οδηγού Η ραπτική: «να διδάξωμεν και να μορφώσωμεν τας Ελληνίδας οικοδεσποίνας εις τα κυρίως οικιακά της γυναικός έργα προς ανακούφισινεαυτής και των μελών της οικογενείας». Το Διδασκαλείο είχε προμηθευτεί ραπτομηχανές για την πρακτική εξάσκηση των σπουδαστριών.
Η συγκεκριμένη ραπτομηχανή είναι μάρκας Singer, από το όνομα του εφευρέτη της παγκοσμίως γνωστής ομώνυμης ραπτομηχανής. Αποτελείται από τον κάθετο κινούμενο βελονοφόρο, την οριζόντια κινούμενη σαΐτα, την οριζόντια πλάκα για την τοποθέτηση του υφάσματος, το ποδαράκι στερέωσης του υφάσματος, το σύστημα αυτόματης προώθησης (μεταφοράς) του υφάσματος και τους ρυθμιστές τάσης των κλωστών, εργαλεία με τα οποία επιτυγχάνεται η ομαλή και γρήγορη λειτουργία της ραπτομηχανής.
(EL)
The Didaskaleion of Crete in Heraklion had in its possession a number of visual aiding teaching materials (visual material and school equipment) that were used during its educational function. These materials constituted an important part of the movable property of the institution, as it can be seen from the official correspondence of the Didaskaleion. This material and equipment are divided into the following categories: a. School pictures. b. School maps. c. Embroidery of the Didaskaleion. d. School furniture. e. Various items of collections and school equipment. f. Photographs of students and teaching staff. f. Aiding material for natural science courses. g. Stationery.
The Didaskaleion of Crete had a number of school items, one of which was the sewing machine. Home Economics (according to the Timetables for the Three and Five Grade Didaskaleia, in 1914 and 1929 respectively) was the course through which female students of the Didaskaleion would acquire the basic knowledge to become good housewives. Sewing, Knitting and Decoration, were also subjects that complemented women's education and emphasized the gendered character of education when it came to girls. This fact is also confirmed by the editor of the Sewing Guide: "to teach and educate the Greek housewives in the main domestic tasks of women for the relief of themselves and the members of the family". The Didaskaleion had acquired sewing machines for the practical training of the female students.
This particular sewing machine is a Singer brand, named after the inventor of the world-famous sewing machine of the same name. It consists of the vertical moving needle carriage, the horizontal moving shuttle, the horizontal plate for placing the fabric, the fixing foot of the fabric, the automatic advance (transfer) system of the fabric and the thread tension regulators, tools with which the smooth and fast operation of the sewing machine is accomplished.
(EN)
Le Didaskalio (École pour la formation des enseignants) de Crète à Héraklion disposait de plusieurs moyens et supports d’enseignement (matériel et équipement scolaires) qui étaient utilisés pour sa fonction éducative. Ces moyens et supports constituaient une partie importante des biens mobiliers de cette institution, ce qui ressort, entre autres, de l’étude de la correspondance officielle de Didaskalio. En ce qui concerne son matériel et son équipement, on distingue les catégories suivantes : a. Images scolaires, b. Cartes scolaires. c. Broderies de Didaskalio, d. Meubles scolaires, e. Divers objets des collections et de l’équipement scolaire, f. Photos des étudiant(e)s et du personnel enseignant, g. Outils d’enseignements pour les cours des sciences naturelles, h. Fournitures scolaires.
Le Didaskalio (École pour la formation des enseignants) disposait d’un nombre important d’objets scolaires, l’un d’entre eux était la machine à coudre. D’après les programmes des cours des Didaskalio ayant un programme d’études d’une durée de trois années (1914) et des Didaskalio ayant un programme d’études d’une durée de cinq années (1929), le cours «Arts ménagers» était la matière universitaire à travers laquelle chaque étudiante de Didaskalio allait acquérir les connaissances de bases pour devenir une bonne femme au foyer. La couture, le tricot et la décoration étaient des matières qui complétaient l’éducation des femmes et soulignaient son caractère sexué. Ce fait se confirme aussi par le rédacteur du guide La coutureoù on trouve la phrase suivante: «on doit enseigner aux femmes grecques les tâches ménagères principalesdes femmes pour assurer leur propre soulagement et ceux des membresde leur famille». Le Didaskalio avait acheté des machines à coudre pour qu’elles soient utilisées dans le cadre des stages pratiques de ses étudiantes.
La machine à coud représentée ici est de marque Singer, du nom de l’inventeur de la machine à coudre de renommée mondiale du même nom. Elle est composée du porte aiguilles qui se déplace verticalement, d’une plaque qui se déplace horizontalement, d’une place horizontale pour poser le tissu, le pied-de-biche pour fixer le tissu, le système d’avancement automatique du tissu et des régulateurs de tension du fil ; il s’agit des outils assurant le bon et rapide fonctionnement de la machine à coudre.
(FR)
