Το συγκεκριμένο έργο είναι εμπνευσμένο από τη θεματολογία της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας. Ένα γυμνό νεαρό αγόρι κάθεται σε έναν βράχο και παίζει αυλό. Το ένα πόδι του είναι διπλωμένο, ενώ το άλλο απλώνεται και ακολουθεί την καμπύλη του βράχου. Η σκηνή εκτυλίσσεται στην ύπαιθρο και είναι γεμάτη φως. Πρόκειται για μια σύνθεση που δείχνει τις ικανότητές του, καθώς κατορθώνει να συνδυάσει το χρώμα με το φως με τέτοιο τρόπο που να δημιουργείται ένα εκφραστικό αποτέλεσμα.
(EL)