Στο δίφυλλο ο Βασιλείου εικονογραφεί το γνωστό ποίημα του Διονυσίου Σολωμού. Η ασκητική μορφή της σύνθεσης συμβολίζει την Δόξα που κρατώντας ένα λιτό στεφάνι έρχεται για να τιμήσει τους νεκρούς που έπεσαν στα Ψαρά. Έντονος είναι ο συμβολισμός, καθώς ο Βασιλείου θέλοντας να δώσει εικόνα στους στίχους του Σολωμού, παρουσιάζει τη Δόξα σαν μια ταπεινή γυναίκα που με τα πιο φτωχικά μέσα είναι σε θέση να κάνει την μεγαλύτερη τιμή σε όσους χάθηκαν για την πατρίδα τους. Η σύνθεση ακολουθεί τα βυζαντινά πρότυπα και θυμίζει έντονα τα βυζαντινά χειρόγραφα. Διασδιάστατη απόδοση, απουσία προοπτικής, έντονος προπλασμός στο πρόσωπο και στυλιζαρισμένη πτυχολογία στο ένδυμα.
(EL)