Η ανθογραφία, ένα είδος που εντάσσεται στην ευρύτερη κατηγορία της νεκρής φύσης, καλλιεργήθηκε από πολλούς Έλληνες ζωγράφους του 19ου και 20ού αιώνα, καθώς δημιουργούσε μία πληθώρα συνθετικών και χρωματικών δυνατοτήτων. Στο έργο αυτό, ο Δούκας αξιοποιεί την αντίθεση μεταξύ ψυχρών και θερμών χρωματικών τόνων, δίνοντας παράλληλα έμφαση στο ρόλο του φωτός που εισβάλλει από τα αριστερά. Το αποτέλεσμα δίνει μία αίσθηση αφηρημένης διατύπωσης, παρά την αληθοφάνεια της εικόνας.
(EL)