Η μικρή αυτή μελέτη διαφόρων φυσιογνωμικών εκφράσεων και ανατομικών λεπτομερειών αποκαλύπτει τη σχεδιαστική δεινότητα του Κατσικογιάννη. Τα έντονα περιγράμματα υποχωρούν και οι φόρμες αποκτούν όλο και μεγαλύτερη αυτονομία, προκειμένου να αποτυπωθεί πληρέστερα ο χαρακτήρας του στιγμιαίου και της φευγαλέας οπτικής εντύπωσης.
(EL)