Ο θεατής βρίσκεται στην «ενδοχώρα» της παραλίας και κοιτά προς τον μικρό κόλπο. Κάποιες βάρκες έρημες και αραγμένες στην άμμο απεικονίζονται στο πρώτο επίπεδο-οι τρεις ολόκληρες και η μία στη δεξιά πλευρά αποσπασματικά. Η οροσειρά στο δεύτερο πλάνο, καταλήγει σε πρωτότυπο οξυκόρυφο σχήμα. Η στροβιλιζόμενη πινελιά στο σημείο του ουρανού προσπαθεί να αποδώσει τον άνεμο και τη βροχόπτωση που θα έρθει. Ο πίνακας διακρίνεται για την καθαρότητα του σχεδίου και αντινατουραλιστικό χρώμα που παρατηρείται σε όλη σχεδόν τη ζωγραφική επιφάνεια: στην άμμο, στην οροσειρά, στο νερό. Η βάρκα με το ωραίο κόκκινο που αντιτίθεται στο «μουντό» του ξύλου είναι ίσως το πιο γοητευτικό σημείο του έργου.
(EL)