Πέντε ανθρώπινες μορφές περπατούν έχοντας στραμμένη την πλάτη στο θεατή σ' ένα μισοανθισμένο μελαγχολικό τοπίο. Δύο ακόμη διακρίνονται δύσκολα στην δεξιά πλευρά του πίνακα να καθονται σε ένα παγκάκι. Η σκούρα ανδρική μορφή με το καπέλο στο κέντρο συμπληρώνεται από τα δύο ζευγάρια των γυναικών, που αποδίδονται κατ' αντίθεση με συμπληρωματικά μεταξύ τους χρώματα, και επίσης κατ' αντίθεση με χειμωνιάτικα και καλοκαιρινά ρούχα. Το σχέδιο των μορφών είναι απλοποιημένο, ενώ αντίθετα επιμελέστερα έχουν αποδοθεί τα λεπτά φυλλώματα των δέντρων στα άκρα της σύνθεσης. To βάθος είναι ακαθόριστο και μόνο ψηλά μια εστία φωτός αποτελεί νότα αισιοδοξίας μέσα στη βαριά ατμόσφαιρα.
(EL)