Ένα βραχώδες ακρογιάλι αποτελεί το θέμα ενός γαλήνιου θαλασσινού τοπίου. Η δεξιά πλευρά του ζωγραφικού χώρου καλύπτεται σχεδόν ολόκληρη από βράχια που ξεκινούν απότομα από ψηλά και κατεβαίνουν μέχρι χαμηλά στον κολπίσκο. Η θάλασσα είναι ήρεμη αν και ο ορίζοντας σκιάζεται από σύννεφα, που αφήνουν ωστόσο να περάσει το φως που διαχέεται στο τοπίο. Το έργο βασίζεται στη βασική αντίθεση μεταξύ της επιφάνειας των κατακερματισμένων βράχων, που όμως δεν διαγράφονται με λεπτομέρεια, και στη σχεδόν ενιαία επιφάνεια της θάλασσας και του ουρανού.
(EL)