Πρόκειται για πορτρέτο προχωρημένης καλαισθησίας, με υποβλητικό χρώμα και ρέουσα πινελιά. Ο νεαρός εικονιζόμενος με την εκφραστική δύναμη, τη σοβαρότητα και την πνευματώδη φόρμα του προσώπου του μοιάζει με Άγιο. Τα μεγάλα μάτια και τα λεπτά χαρακτηριστικά θυμίζουν τις ψιλόλιγνες δυναμικές μορφές του Θεοτοκόπουλου. Στο έργο συνοψίζονται όλες οι επιρροές που δέχτηκε ο Φωτάκης από τη ζωγραφική του Αγίου Όρους και από τη Βυζαντινή Τέχνη εν γένει. Η σχεδιαστική δυστοκία που διαπιστώνεται στο σημείο του αυτιού θα πρέπει να αποδοθεί μάλλον σε ηθελημένη απλότητα παρά σε αδεξιότητα.
(EL)