Όπως το δημοτικό τραγούδι «Της ξενιτειάς» (Αρ. Καταλόγου 49) και το «Φύσα μαϊστραλάκι μου» αντλεί το θέμα του από τη ζωή των ναυτικών. Και τα δύο απεικονίζουν την προσμονή κάθε γυναίκας για την επιστροφή του άντρα της. Η παράσταση έχει αποδοθεί μικρογραφικά. Μια γυναίκα στέκεται στο μπαλκόνι του σπιτιού της. Τα χέρια της εκφράζουν προσμονή. Ο Βασιλείου ξεχωρίζει το σπίτι της από όλα τα υπόλοιπα και το μεγεθύνει, ώστε να τονίσει το μέγεθος της μοναξιάς της. Η σύνθεση ακολουθεί τα βυζαντινά πρότυπα και θυμίζει έντονα τα βυζαντινά χειρόγραφα. Διασδιάστατη απόδοση, απουσία προοπτικής, έντονος προπλασμός στο πρόσωπο και στυλιζαρισμένη πτυχολογία στο ένδυμα.
(EL)
Τέμπερα και σινική μελάνη
(EL)
Γυναίκα στη στέγη ενός σπιτιού με τα χέρια ψηλά
(EL)
1 JPEG
