Το χαμόγελο των Ετρούσκων

Το χαμόγελο των Ετρούσκων

This item is provided by the institution :
Hellenic Book Club   

Repository :
Digital Repository for Critics for the Books - ELBINET   

see the original item page
The hyperlink to the item page in the institutional repository is temporally not available due to maintenance works in the repository’s web site*
download the main file
from the Preservation Service of EKT.
use
the file or the thumbnail according to the license:
CC BY-SA 4.0

Attribution-ShareAlike
CC_BY_SA



Το χαμόγελο των Ετρούσκων

Σαμπέρδο Λούις, Χοσέ

"Ξέρεις, αγγελούδι μου; Ανακαλύπτω ότι τα σπίτια μας δεν μωρολογούν, αλλά μας μιλάνε για τους άλλους, για να μάθουμε να ζούμε μαζί τους και να γίνουμε όλοι σύντροφοι, σ' αυτόν τον πόλεμο που είναι η ζωή, γιατί ένας άνθρωπος μόνος του, δεν είναι τίποτα. Αυτοί οι ουρανοξύστες του Μιλάνου είναι γεμάτοι από ανθρώπους που δεν γνωρίζονται, δεν μιλιούνται, σαν να είναι μαλωμένοι!Αν αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν να ζουν, εσύ θα το μάθεις, γιατί εγώ ξέρω... Γιατί πλάι σου μαθαίνω. Μαθαίνω κι εγώ από σένα. Δεν ξέρω πώς με διδάσκεις... Αχ, Μπρουνετίνο μου, θαύμα μου!..." Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στους πνευματικούς και ψυχικούς δεσμούς που ενώνουν έναν παππού, στο τέλος της ζωής του, με το εγγονάκι του. Αυτός ο λεβέντης παππούς, με μια ακέραιη υψηλόφρονη θεώρηση των αξιών της ζωής, μαθαίνει στο πολυαγαπημένο του μωράκι πώς να γεύεται τη χαρά της απόλυτης ψυχικής ελευθερίας. Αυτός ο γέρος προκάλεσε το θαυμασμό μου, έτσι ασυμμόρφωτα προς το κατεστημένο που φέρεται, με το πάθος της ανταρσίας, την τόλμη να υψώνεται, να εγείρεται απέναντι στα "πρέποντα". Μέσα στον οξύθυμο χαρακτήρα του, βλέπεις μιαν ελευθερία, ένα φως που σε συγκλονίζει. Θα' θελα να είμαι σαν το γέρο Μπρούνο! “Να υπερβαίνεις ελεύθερα τα όρια που έχει χαράξει η γήινη εξουσία”. Η αποθέωση του πνεύματος! “Να έχεις τη δύναμη να εμφυσήσεις στο εγγονάκι σου τα υψηλά ιδανικά της ζωής, πιστεύοντας ότι έτσι το προστατεύεις από τις ταπεινώσεις που το περιμένουν αργότερα”. Αυτή η πίστη δείχνει πελώριο ηθικό ανάστημα. Η Ορτανσία, αγαπημένη του Μπρούνο, ολοκληρώνει το νόημα ύπαρξής του και με το εκφραστικό χαμόγελο της τρυφερότητάς της, που εκτείνεται πέρα από τη ζωή και του θυμίζει το ανεξίτηλο χαμόγελο των Ετρούσκων: Γελούσαν αμέριμνοι πάνω στον ίδιο τους τον τάφο, έχοντας προηγουμένως περάσει τις μέρες τους μέσα στην πληρότητα της αγάπης, την ομορφιά και την ευφροσύνη μιας ζωής με νόημα κι ελπίδα... "Κύριε, δώσε στον καθένα τον δικό του θάνατο που βγαίνει από κείνη τη ζωή που ένιωσε νόημα, ανάγκη καιαγάπη..." σ. 156 ΛΟΥΒΑΡΗΣ- Ρίλκε - ΔΔΝ Μαίρη Ροζάκη Καθηγήτρια

Ελληνική Λέσχη Βιβλίου

Text

Ελλάδα

2014-09-15

κριτικές


Ελληνική Λέσχη Βιβλίου

Εκδόσεις Γκοβόστη

Text

application/pdf

Greek

Ελληνική Λέσχη Βιβλίου

oai:elbi.evolutionprojects.gr:34
http://hdl.handle.net/11725/0004000034



*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)