Στο πλαίσιο της παραστατικής ζωγραφικής, ο ζωγράφος λειτουργεί κινούμενος παράλληλα και στο
ευρύτερο πεδίο του ιμπρεσιονισμού. Πάνω σε ένα ακαδημαϊκής ποιότητας σχέδιο, το κτήριο της
μονής αποδίδεται από μια χαμηλή οπτική γωνία που υποβάλλει τα μέγεθός του και το απρόσιτο του
χαρακτήρα του. Ο όγκος της μονής διαγράφεται μόνος μέσα στον φωτεινό ουρανό, με τα σύννεφα που
τον πλαισιώνουν να χρυσίζουν σχεδόν απόκοσμα, ενώ η βλάστηση παρουσιάζεται σε χαμηλότερο
επίπεδο, με τρόπο ώστε να επιτείνεται η αίσθηση του ύψους και του υπερβατικού του κτηρίου. Δίνεται
έμφαση στην απόδοση των χρωματισμών που δημιουργεί το απογευματινό φως στο περιβάλλον και
ειδικά στις επιφάνειες του κτηρίου της μονής, με αποσιώπηση των ρεαλιστικών λεπτομερειών.
Monastery
1 JPEG
