Ενδιαφέρουσα η επιλογή των χρωμάτων για ένα ηθογραφικό θέμα, το οποίο τύγχανε
περισσότερο ρεαλιστικών προσεγγίσεων στην εποχή του ζωγράφου, όσον αφορά τουλάχιστον στο
χρώμα. Δημιουργείται η αίσθηση που θα προκαλούσε ένα σχέδιο, αφού οι ελάχιστες έγχρωμες
λεπτομέρειες κινούνται σε τόνους γρι-ανοιχτού γαλάζιου. Το λευκό στα έμψυχα στοιχεία της σύνθεσης
(ανθρώπινες φιγούρες, άλογο) δίνει πνοή στο έργο και αποτελεί το θεμελιώδες χρωματικό στοιχείο,
το οποίο και το διαφοροποιεί οφθαλμοφανώς από ένα σχέδιο. Και σε αυτό το έργο διακρίνεται η
μεγάλη σχεδιαστική ευχέρεια του ζωγράφου και η ικανότητά του στη δημιουργία ισορροπημένων,
ακαδημαϊκού τύπου συνθέσεων.
1 JPEG
