Βασικό στοιχείο της σύνθεσης αποτελεί ο διαχωρισμός της σε δύο μέρη: ένα σκοτεινότερο, σε πρώτο
επίπεδο, όπου τοποθετούνται οι ανθρώπινες φιγούρες και ένα δεύτερο, φωτεινό, το οποίο
οριοθετείται από το φως που μπαίνει από το παράθυρο και διαχέεται στο εσωτερικό της εκκλησίας.
Οι φόρμες και τα περιγράμματα χάνονται στην επαφή τους με το φως σε ιμπρεσιονιστική απόδοση. Η
εικόνα αποπνέει γαλήνη και το ύφος των προσώπων επιτείνει την αίσθηση κατάνυξης που επιβάλλει
το θέμα.