Το 1775 ο ξυλογλύπτης Αναστάσιος Πάστρας φιλοτέχνησε το τέμπλο του ναού του αγίου Διονυσίου και καινοτόμησε στην κατασκευή του, διατηρώντας τις δεσποτικές εικόνες, αλλά καταργώντας το Δωδεκάοτρο και τον Εσταυρωμένο με τα λυπηρά. Τη θέση τους κατέλαβαν επτά μεγάλα τοξωτά πλαίσια με ισάριθμες προεξέχουσες βάσεις με τη μορφή αχιβάδας, όπου τοποθετήθηκαν -για πρώτη φορά- ο Χριστός Παντοκράτορας στο κέντρο, οι τέσσερις Ευαγγελιστές και δύο Προφήτες στα άκρα. Οι παραστάσεις είναι ζωγραφισμένες από το Νικόλαο Κουτούζη σε επίπεδη ξύλινη επιφάνεια και κομμένες στα ακριβή περιγράμματα των μορφών, τεχνική που εφαρμόστηκε την ίδια εποχή στους Εσταυρωμένους λιτανείας και στους Αμνούς επιταφίου. Οι μορφές αποδίδονται φυσιοκρατικά, δημιουργώντας την αίσθηση του βάθους και της σωματικότητας. Ανάλογες παραστάσεις στην επίστεψη ζακυνθινών τέμπλων είχαν περιορισμένη διάδοση.
(EL)
1 JPEG
