Κόκκινο τετράγωνο. Χωρίς χρονολογία. Αποδίδεται από τον Ν. Χαρτζίεφ στον Κ. Μαλέβιτς. Γκουάς σε διαγραμμισμένο χαρτί. 6.3 x 6. Ο Καζιμίρ Μαλέβιτς είναι ένας από τους πλέον πολυδιάστατους και ριζοσπαστικούς καλλιτέχνες της πρωτοπορίας που στη δημιουργική του πορεία πέρασε από τον ιμπρεσιονισμό και τον συμβολισμό των αρχών του 20ου αιώνα για να συνδεθεί στη συνέχεια με τον κυβοφουτουρισμό και να επηρεαστεί από την «υπέρλογη γλώσσα» των Ρώσων φουτουριστών, την γλώσσα που έχει αποκτήσει δικό της πρωτογενές νόημα με βάση όχι τη γνώση αλλά την αίσθηση και την εμπειρία, για να αναπτύξει τη δική του θεωρία περί μη-αντικειμενικής ζωγραφικής που της έδωσε το όνομα «σουπρεματισμός». Ο «σουπρεματισμός» πρωτοπαρουσιάστηκε στην έκθεση «Τελευταία φουτουριστική έκθεση 0,10» στην Πετρούπολη το 1915. Τα σουπρεματιστικά έργα του Μαλέβιτς ήταν απαλλαγμένα από κάθε είδους αντικείμενο και παρουσίαζαν συνθέσεις γεωμετρικών σχημάτων και χρωμάτων που στόχο είχαν να δηλώσουν τον πρωτεύοντα ρόλο της φόρμας έναντι του περιεχομένου και να δηλώσουν ότι η φόρμα είναι αυτή που προσδίδει το περιεχόμενο και όχι το αντίθετο, όπως συνέβαινε έως τότε. Η λέξη «σουπρεματισμός» προέρχεται από τη λατινική ρίζα «suprem» (υπεροχή, κυριαρχία) και δηλώνει, σύμφωνα με τον Μαλέβιτς, την υπεροχή του χρώματος πάνω σε όλα τα άλλα τεχνικά μέρη του πίνακα. Ο Μαλέβιτς θεωρούσε τον εαυτό του ιδιότυπο ρεαλιστή, μόνο που έβλεπε τον ρεαλισμό σε μια φανταστική πραγματικότητα «στην οποία για να φτάσεις πρέπει να απομακρυνθείς από την ορατή πλευρά της ζωής». Ο Μαλέβιτς ίδρυσε την ομάδα «Supremus» στην οποία προσχώρησαν πολλοί καλλιτέχνες του κυβοφουτουρισμού όπως ο Ιβάν Κλιούν, η Λιουμπόβ Ποπόβα, η Ναντιέζντα Ουνταλτσόβα, η Όλγα Ρόζανοβα κ.α. ενώ στην πόλη Βιτέμπσκ διηύθυνε την σχολή καλών τεχνών «Ούνοβις» (Επιβεβαιωτές της Νέας Τέχνης) που στόχο είχε να αλλάξει μέσα από την τέχνη την αισθητική αντίληψη των ανθρώπων. Έμβλημα του σουπρεματισμού έγινε το «Μαύρο Τετράγωνο» (1915) το οποίο εξέφραζε το τέλος της παλιάς τέχνης και ταυτόχρονα την αρχή της καινούργιας. Σουπρεματισμός.
(EL)
Red Square. No date. Attributed by N. Khardzhiev to K. Malevich. Gouache on lined paper. 6.3 x 6. Kazimir Malevich is one of the most multi-dimensional and radical artists of the avant-garde who in his creative path went through the impressionism and symbolism of the early 20th century to connect with cubo-futurism and to be influenced by the "superb language" of the Russians futurists, the language that has acquired its own primary meaning based not on knowledge but on feeling and experience, to develop his own theory of non-objective painting which he gave the name 'suprematism'. "Suprematism" was first presented at the exhibition "Last Futurist Exhibition 0.10" in St. Petersburg in 1915. Malevich's Suprematist works were devoid of any kind of object and featured compositions of geometric shapes and colors intended to declare the primacy of form over content and to declare that it is form that imparts content and not the other way around, as was the case until then. The word "suprematism" comes from the Latin root "suprem" (supremacy, dominance) and indicates, according to Malevich, the supremacy of color over all other technical parts of the painting. Malevich considered himself a idiosyncratic realist, except that he saw realism in an imaginary reality "to reach which one must depart from the visible side of life." Malevich founded the group "Supremus" which was joined by many cubofuturist artists such as Ivan Kliun, Lyubov Popova, Nadiezda Udaltsova, Olga Rozanova and others. while in the city of Vitebsk he directed the fine arts school "Unovis" (Confirmers of New Art) which aimed to change people's aesthetic perception through art. The "Black Square" (1915) became an emblem of suprematism, which expressed the end of the old art and at the same time the beginning of the new. Suprematism.
(EN)
2 JPEG
