Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ο Δημήτρης Αληθεινός επιχειρεί μια νέα προσέγγιση στα έργα του, διεισδύοντας στον νοητικό χώρο που πραγματεύεται τη σημασία του μύθου. Η νέα του αυτή προβληματική επιχειρεί να συγκεράσει έννοιες όπως τα σύμβολα και οι τελετουργίες, ο μύθος και η ιστορία, ο χρόνος. Επιλέγει στοιχεία βάσει της διαχρονικότητάς τους, όπως λ.χ. τα φτερά, σύμβολο της ελευθερίας, τα οποία ζωγραφίζει πρώτα στο σώμα του, στη συνέχεια στη ζωντανή χελώνα και έπειτα τα προσαρμόζει στα γύψινα αγγελάκια-ερωτιδείς (Baroxisme). Η’ όπως στην περίπτωση του έργου «Χρυσόμαλλο Δέρας» συναρμόζει πάνω στη μεταλλική επιφάνεια της λαμαρίνας το δέρμα ως επίθετο αντικείμενο παραπέμποντας στον γνωστό μύθο. Μέσω των έργων του αυτής της περιόδου επιχειρεί να καθορίσει την τέχνη ως πρακτική που ενεργοποιεί την πνευματική και νοητική διάσταση του ανθρώπου.
(EL)
In the late 1970s, Dimitris Alithinos attempted a new approach to his works, penetrating the mental space that deals with the meaning of myth. This new problematic attempts to bring together concepts such as symbols and rituals, myth and history, and time. He chooses elements based on their timelessness, such as feathers, a symbol of freedom, which he first paints on his body, then on the living turtle, and then adapts them to the plaster angel-heroes (Baroxisme). Or' as in the case of the work "Golden Fleece" he mounts on the metal surface of the sheet metal the skin as an adjective object, alluding to the well-known myth. Through his works of this period he attempts to define art as a practice that activates the spiritual and mental dimension of man.
(EN)
1 JPEG
