Η φωτογραφία αυτή του Στυλιανού από τον Λόφο Πιερίας επικεντρώνεται σε μορφές της ελληνικής υπαίθρου στα τέλη της δεκαετίας του ΄60. Διακρίνονται τέσσερις άνθρωποι με φόντο ένα πέτρινο αρχοντικό. Ένας έφηβος και ένα κορίτσι στρέφονται προς το φακό. Η μορφή δυο ακόμη μικρότερων παιδιών δεξιά και αριστερά διακόπτεται από τα όρια του κάδρου σε μια σύνθεση ασυνήθιστη, που αφήνει να διακρίνονται τα ξυρισμένα κεφάλια τους. Τα ρούχα τους και η στοίβα ξύλων που γίνεται ορατή στο βάθος βεβαιώνει ότι πρόκειται για χειμερινή περίοδο. Η ανεπιτήδευτη αμεσότητα της έκφρασης επιτρέπει στον θεατή να σκεφτεί ότι η εξοικείωση των ανθρώπων με το μέσο της φωτογραφίας είναι μικρή.
(EL)