Η πιο τρυφερή και ευαίσθητη στιχουργός του σύγχρονου ελληνικού
τραγουδιού. Η πρώτη ουσιαστικά ηχηρή παρουσία της συνδέεται με την παιδική εκπομπή -θρύλος: ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ (τέλος δεκαετίας του '70, Τρίτο Πρόγραμμα του Μ. Χατζιδάκι). Τα τραγούδια τη ς εκπομπής αυτής, ήσαν –τα περισσότερα- δια χειρός Μ. Κριεζή. Ευρηματικά, χαριτωμένα, ευφρόσυνα, με χιούμορ και γλυκιά ελαφράδα, με γνώση τη ς παιδικής ψυχολογίας. Μια άλλη πρόταση περί παιδικού τραγουδιού, που διδάσκει χωρίς διδακτισμό που τέρπει χωρίς ευκολίες και αφελή θέματα. Ενώ γράφτηκαν για παιδιά, αγαπήθηκαν εξίσου -αν όχι περισσότερο- και από τους μεγάλους. Αντέχουν στο χρόνο παραμένοντας πάντα σημείο αναφοράς προκειμένου περί παιδικού τραγουδιού (ο χορός των μπιζελιών, Ρόζα Ροζαλία, η μαγιονέζα κ.α.). Συνεργάστηκε εν συνεχεία με την Λένα Πλάτωνος (εκτός Λιλιπούπολης) και σ' ένα δίσκο - σταθμό, πρωτοποριακής αναζήτησης και εξαιρετικής έμπνευσης, το εμβληματικό ΣΑΜΠΟΤΑΖ, ενώ αργότερα συναντήθηκε με τον Λάκη Παπαδόπουλο σε τρεις δίσκους, δύο για την Αρλέττα και έναν για την Ελένη Δήμου χαρίζοντας στο ελληνικό τραγούδι διαχρονικές επιτυχίες όπως: Σερενάτα (η πιο διάσημη γάτα του ελληνικού τραγουδιού), Τσάι Γιασεμιού και αυτό το σαν μελαγχολικό αεράκι τραγούδι- ταξίδι: Τα ήσυχα βράδια. Υπέροχα τραγούδια έγραψε και με τον Γιάννη Σπανό (σου’ χει πει ποτέ κανείς ., το καναρίνι), τον Mix. Καπούλα (Δος μου το μέλλον), Διονύση Τσακνή (Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι), την Δήμητρα Γαλάνη (το σ' αγαπώ μπορεί, ολόκληρος δίσκος). Χωρίς αναστολές και αγκυλώσεις γράφει και για τον Mix. Χατζηγιάννη (Δεν έχω χρόνο για άλλον πόνο) αλλά παλιότερα και το ν “ περίπτερά” (με τον Στράτο Διονυσίου) που τραγούδησε ολόκληρη η Ελλάδα. Είναι παραγωγός ραδιοφώνου, συγγραφέας και μεταφράστρια παιδικών βιβλίων και θεατρικών επιθεωρήσεων.
1 JPEG
