Ο μύθος έχει την καταγωγή του στο βαθύ παρελθόν του ανθρώπου. Μυθολογικές ανησυχίες λέγεται ότι ανιχνεύονται ακόμα και σε μερικές από τις παλαιότερες κατασκευές που έφτιαξαν οι άνθρωποι, όπως είναι τα μεγαλιθικά κυκλικά μνημεία της Βρετανικής προϊστορίας. Ο συμβολισμός είναι κύριο συστατικό της μυθολογίας και ανιχνεύει τις βαθύτερες πτυχές της ψυχολογίας του ατόμου και της ομάδας στην οποία ανήκει. Η μυθοπλασία, η μακροχρόνια και πολύπλοκη κατασκευή της μυθολογίας, γίνεται ασυνείδητα, τελετουργικά και συλλογικά, κάνοντας τους μύθους ένα «πνευματικό κοινόβιο», μια εσωτερικευμένη κοινή μνήμη.
Για την αρχαία ελληνική μυθολογία, το κυρίαρχο άγημα ήταν η λογοτεχνία, αν και ενέπνευσε διαχρονικές δημιουργίες στο θέατρο, τη μουσική, τις εικαστικές τέχνες και αργότερα και τον κινηματογράφο. Στην τέχνη, ειδικότερα, ολόκληρα ρεύματα ταυτίστηκαν με τη μυθολογία, όπως για παράδειγμα οι σουρεαλιστές, οι οποίοι, δρώντας ανάμεσα σε δύο παγκόσμιους πολέμους και νιώθοντας ότι ζουν σε “μια εποχή τεράτων”, χρησιμοποίησαν ως έμβλημά τους το Μινώταυρο. Ο Έρωτας και η Ψυχή, η Οδύσσεια, ο μύθος του Σίσυφου, οι Κένταυροι, θεοί και δαίμονες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας είναι μύθοι που έχουν εμπνεύσει τις γοητευτικότερες εικαστικές εκφράσεις από την αρχαιότητα ως σήμερα.
Στην παρακάτω έκθεση πλοηγηθείτε στην περιηγητική και μοντέρνα μυθολογική εικονογραφία, από χαρακτικά και σχέδια περιηγητών από εκδόσεις του 15ου-19ου αιώνα, μέχρι έργα ζωγραφικής και γλυπτικής ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών του 20ου αιώνα και ανακαλύψτε τις σχέσεις μεταξύ αρχαίων μύθων και μοντέρνας εικαστικής δημιουργίας.
Η θεματική έκθεση περιλαμβάνει τεκμήρια από τους εξής φορείς:
