Εκείνη την εποχή οι χαλάροι ήτανε ψωμιά, όλα ήτανε ψωμιά, τα μάρμαρα ήτανε τυριά. Αυτή η 'υναικόπετρα εκατουρήθη το παιδί της κ' επροσευχήθη στο Θεό να της στείλη πώς να σκουπίση τι παιδί της. Ετότες δεν είχαν ρούχα, ήτανε γυμνός ο κόσμος. Ο Θεός της έρριξε ένα πεσκίρι για να το σκουπίση κι ευτή ελυπήθη το πεσκίρι που 'θελά το σκουπίσει – ήταν τόσο ωραίο και ήθελα το λερώσει – κ' έπιασε 'να φελί ψωμί και το σκούπισενε. Και τση καταρίστην ο Θεός και δεν είχε στάσιμο να σταθή πουθενά και φεύγοντας εκεί επαράτησε το μπαούλο κ΄εμαρμάρωσε. Και μέχρι τώρα φαίνεται και το μπαούλο και μέσ' στη μέση η ποδουλιά τζη. Μετά ήφησε την ανέμη τζη κ' εμαρμάρωσε κι αυτή και υπάρχει 'μαρμάρωσε και η ίδια, Λένε οτί είναι μέσα στη πέτρα ζωντανή. [στείλη = να την φωτίση, να την οδηγήση εδώ μάλλον, πεσκίτι = είδος πετσέτας, φελί = φέταν, κομμάτι, τεμάχιον, ποδουλιά = το πέλμα, το ίχνος του πέλματος].

Εκείνη την εποχή οι χαλάροι ήτανε ψωμιά, όλα ήτανε ψωμιά, τα μάρμαρα ήτανε τυριά. Αυτή η 'υναικόπετρα εκατουρήθη το παιδί της κ' επροσευχήθη στο Θεό να της στείλη πώς να σκουπίση τι παιδί της. Ετότες δεν είχαν ρούχα, ήτανε γυμνός ο κόσμος. Ο Θεός της έρριξε ένα πεσκίρι για να το σκουπίση κι ευτή ελυπήθη το πεσκίρι που 'θελά το σκουπίσει – ήταν τόσο ωραίο και ήθελα το λερώσει – κ' έπιασε 'να φελί ψωμί και το σκούπισενε. Και τση καταρίστην ο Θεός και δεν είχε στάσιμο να σταθή πουθενά και φεύγοντας εκεί επαράτησε το μπαούλο κ΄εμαρμάρωσε. Και μέχρι τώρα φαίνεται και το μπαούλο και μέσ' στη μέση η ποδουλιά τζη. Μετά ήφησε την ανέμη τζη κ' εμαρμάρωσε κι αυτή και υπάρχει 'μαρμάρωσε και η ίδια, Λένε οτί είναι μέσα στη πέτρα ζωντανή. [στείλη = να την φωτίση, να την οδηγήση εδώ μάλλον, πεσκίτι = είδος πετσέτας, φελί = φέταν, κομμάτι, τεμάχιον, ποδουλιά = το πέλμα, το ίχνος του πέλματος].
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Εκείνη την εποχή οι χαλάροι ήτανε ψωμιά, όλα ήτανε ψωμιά, τα μάρμαρα ήτανε τυριά. Αυτή η 'υναικόπετρα εκατουρήθη το παιδί της κ' επροσευχήθη στο Θεό να της στείλη πώς να σκουπίση τι παιδί της. Ετότες δεν είχαν ρούχα, ήτανε γυμνός ο κόσμος. Ο Θεός της έρριξε ένα πεσκίρι για να το σκουπίση κι ευτή ελυπήθη το πεσκίρι που 'θελά το σκουπίσει – ήταν τόσο ωραίο και ήθελα το λερώσει – κ' έπιασε 'να φελί ψωμί και το σκούπισενε. Και τση καταρίστην ο Θεός και δεν είχε στάσιμο να σταθή πουθενά και φεύγοντας εκεί επαράτησε το μπαούλο κ΄εμαρμάρωσε. Και μέχρι τώρα φαίνεται και το μπαούλο και μέσ' στη μέση η ποδουλιά τζη. Μετά ήφησε την ανέμη τζη κ' εμαρμάρωσε κι αυτή και υπάρχει 'μαρμάρωσε και η ίδια, Λένε οτί είναι μέσα στη πέτρα ζωντανή. [στείλη = να την φωτίση, να την οδηγήση εδώ μάλλον, πεσκίτι = είδος πετσέτας, φελί = φέταν, κομμάτι, τεμάχιον, ποδουλιά = το πέλμα, το ίχνος του πέλματος].

Ήμελλος, Στέφανος Δ.
Ήμελλος, Στέφανος Δ. (EL)

Παραδόσεις

Νάξος, Κυνήδαρος


1959




Λ. Α. αρ. 2303, σελ. 251, Στεφ. Ημέλλου, Νάξος, (Κυνήδαρος), 1959

Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el

http://hdl.handle.net/20.500.11853/293845



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.